Rynek dzieł sztuki. Podejście inwestycyjne i behawioralne

Monografia jest rozprawą przekrojową i multidyscyplinarną. Z jednej strony, dotyczy ona rynku dzieł sztuki jako przykładu rynku efemerycznego dobra unikatowego, które wymyka się zasadom ekonomii neoklasycznej i teorii użyteczności von Neumanna-Morgensterna. Z drugiej, koncentruje się na typowo neoklasycznych parametrach inwestycyjnych: stopy zwrotu, wskaźników korelacji i efektywności rynkowej. Trzecią dziedziną włączoną do dyskursu jest ekonomia behawioralna, której zadaniem jest wytłumaczenie powtarzalnych i systematycznych nieefektywności rynku dzieł sztuki, związanych z nieracjonalnym zachowaniem uczestników rynku, kiedy to emocje łączą się z próbami przeprowadzania racjonalnych inwestycji.

Rynek dzieł sztuki cieszy się obecnie ogromnym zainteresowaniem ekonomistów i inwestorów. Może to prowadzić do wystąpienia określonych zagrożeń. Jednym z nich jest zaliczenie w ogólnej świadomości dóbr unikatowych (a razem z nimi i dzieł sztuki) do kategorii produktów sensu stricto inwestycyjnych. Jako takowe byłyby tylko kolejną klasą aktywów, Podobnie jak akcje, obligacje czy jednostki funduszy inwestycyjnych. Celem tej monografii jest wykazanie, iż takie rozumowanie niesie ze sobą ryzyko popełnienia błędu.

Podmiot odpowiedzialny za bezpieczeństwo produktu: Difin sp z o.o., ul. F. Kostrzewskiego 1, 00-768 Warszawa (PL), adres e-mail: info@difin.pl, tel (22) 851 45 61

Autor książki

dr hab. prof. SGH. Ukończył Wydział Fizyki UW (nagroda Dziekana za najlepszą pracę magisterską na Wydziale Fizyki) oraz Finanse i Bankowość, a także zarządzanie i marketing w Szkole Głównej Handlowej. W 2002 r. uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych, a w 2012 r. stopień doktora habilitowanego w Kolegium Zarządzania i Finansów Szkoły Głównej Handlowej. Na stanowisku profesora nadzwyczajnego SGH jest zatrudniony od maja 2012 r. Od kilkunastu lat jest związany z rynkiem kapitałowym, na którym pracował jak makler i doradca inwestycyjny. Zdobył bogate doświadczenie zawodowe zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym. Oprócz analiz fundamentalnych jest autorem ponad 12 tys. analiz technicznych dostępnych w internecie. Członek Komitetu Indeksów Giełdowych i Komitetu ds. Instrumentów Udziałowych przy GPW. W 2013 r. otrzymał tytuł najlepszego analityka technicznego za 2012 r. przyznany przez Gazetę Giełdy Parkiet. W 2012 r. został nagrodzony przez Komitet Nauk o Finansach Polskiej Akademii Nauk za wybitne osiągnięcia w dziedzinie finansów. Trzykrotnie uplasował się w rankingu TOP 10 najlepszych wykładowców SGH. Jest wykładowcą Szkoły Giełdowej (GPW Instytut Rynku Kapitałowego), specjalistycznych szkoleń organizowanych przez Gazetę Giełdy Parkiet, a także studiów doktoranckich i podyplomowych na SGH. Autor ok. 90 publikacji z zakresu bankowości i finansów, członek Polskiego Stowarzyszenia Finansów i Bankowości.