Zdolności NATO do działań ekspedycyjnych w przyszłym środowisku bezpieczeństwa międzynarodowego

W książce dokonano oceny posiadanych przez NATO zdolności w aspekcie aktualnie prowadzonych operacji oraz przez pryzmat Sił NATO. Wskazano na występujące braki oraz perspektywy wyeliminowania niektórych z nich. Opisano ograniczenia w możliwościach prowadzenia działań ekspedycyjnych na podstawie wniosków wynikających z oceny dowodzenia tymi działaniami. Scharakteryzowano środowisko bezpieczeństwa, a w nim środowisko operacyjne. Dokonano oceny zdolności, jakimi mogą dysponować przyszli oponenci NATO, co stanowiło podstawę do zdefiniowania wymagań wobec sił zbrojnych NATO prowadzących działania ekspedycyjne. Ponadto, przedstawiono ostateczne rezultaty przeprowadzonych analiz wyrażające się zidentyfikowaniem oraz scharakteryzowaniem kluczowych zdolności sił zbrojnych NATO, niezbędnych do prowadzenia działań ekspedycyjnych i skutecznego przeciwstawiania się prognozowanym zagrożeniom.

Recenzja

prof. dr hab. inż. Maciej Marszałek:

Tematyka recenzowanej publikacji mieści się w głównym nurcie rozważań naukowych poświęconych Sojuszowi Północnoatlantyckiemu, który obecnie słusznie jest postrzegany przez ekspertów zajmujących się problematyką bezpieczeństwa międzynarodowego bardziej jako regionalna organizacja bezpieczeństwa niż jako typowy pakt polityczno-militarny. (...) W świetle przytoczonych argumentów należy stwierdzić, że problematyka monografii jest aktualna i powinna być przedmiotem rozważań o charakterze naukowym.

prof. dr hab. Bogusław Pacek:

(…) Autor kompleksowo, spójnie i przejrzyście zaprezentował zdolności do strategicznego reagowania i podtrzymywania działań ekspedycyjnych oraz do działań w różnych warunkach. W swojej publikacji dr Mirosław Banasik ciekawie przedstawił wymagane zdolności do prowadzenia operacji militarnych, w tym w środowisku cywilnym oraz zdolności do integrowania wysiłków oraz efektywnego i spójnego działania. (…)

Autor książki

doktor habilitowany w dyscyplinie nauk o bezpieczeństwie, pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, absolwent studiów doktoranckich Akademii Obrony Narodowej w Warszawie i podyplomowych studiów polityki obronnej Akademii Obrony NATO w Rzymie. Zajmował wiele stanowisk dowódczych i sztabowych. Był m.in. zastępcą Polskiego Narodowego Przedstawiciela Wojskowego przy Kwaterze Głównej Sojuszniczych Sił NATO w Europie, szefem Centrum Zarządzania Kryzysowego MON i Centrum Operacyjnego Ministra Obrony Narodowej. Obecnie jest zatrudniony na stanowisku profesora uczelni w Akademii Piotrkowskiej. W dorobku naukowym ma obecnie kilkanaście monografii autorskich i ponad sto dwadzieścia opublikowanych w Polsce i za granicą opracowań naukowych. Swoje zainteresowania badawcze koncentruje wokół zagadnień związanych z rywalizacją strategiczną, bezpieczeństwem w wymiarze narodowym i międzynarodowym, planowaniem strategicznym, prowadzeniem konfliktów w szarej strefie, zarządzaniem kryzysowym i pozyskiwaniem nowych zdolności operacyjnych.