Wsparcie społeczne osób stygmatyzowanych. Wirtualne grupy samopomocowe

Spis treści:

Wstęp

Rozdział I. Wsparcie społeczne jako interakcja społeczna

1. Pojęcie wsparcia społecznego
2. Sposoby ujmowania wsparcia społecznego
2.1. Wsparcie społeczne w ujęciu strukturalnym
2.2. Wsparcie społeczne w ujęciu funkcjonalnym
3. Modele wsparcia społecznego
3.1. Model efektu głównego
3.2. Model buforowy
4. Czynniki wpływające na skuteczność wsparcia społecznego
5. Negatywne konsekwencje wsparcia społecznego i pomocy

Rozdział II. Samopomoc realizowana za pośrednictwem internetu

1. Idea samopomocy i grup samopomocowych
2. Wirtualne grupy samopomocowe

Rozdział III. Zjawisko stygmatyzacji społecznej

1. Proces stygmatyzacji społecznej
2. Wybrane grupy stygmatyzowane w społeczeństwie polskim
2.1. Osoby chcące popełnić samobójstwo i niedoszli samobójcy oraz rodziny samobójców (również niedoszłych)
2.2. Osoby chore na schizofrenię
2.3. Osoby niepełnosprawne
2.4. Osoby uzależnione i współuzależnione od alkoholu
2.5. Ofiary przemocy domowej
2.6. Osoby homoseksualne
3. Konsekwencje stygmatyzacji społecznej jednostki/grupy stygmatyzowanej i sposoby radzenia sobie ze stygmatem

Rozdział IV. Projekt badawczy

1. Paradygmat i strategia badawcza
2. Metody, techniki i narzędzia badań własnych
3. Organizacja badań i charakterystyka terenu badań

Rozdział V. Wyniki badań własnych

1. Cechy analizowanych forów internetowych przynależnych do wybranych wirtualnych grup samopomocowych
2. Źródła wsparcia społecznego badanych osób
3. Rodzaje wsparcia społecznego otrzymywane przez badane osoby stygmatyzowane w wirtualnych grupach samopomocowych i poza nimi
4. Powody poszukiwania wsparcia społecznego w wirtualnych grupach samopomocowych przez respondentów  
5. Dodatkowe korzyści wynikające z udziału w wirtualnej grupie samopomocowej odczuwane przez badane osoby
6. Wnioski z badań

Zakończenie

Bibliografia

Spis tabel, schematów i wykresów

prof. zw. dr hab. Krystyna Ferenz:

Wnikliwa analiza wyników badań, obszerna i merytoryczna dyskusja nad nimi upoważniła Autorkę do wysnucia sformułowanych wniosków. Wydają się być trafne dla praktyki pedagogicznej, szczególnie w sferze pedagogiki opiekuńczej, w której rozwijanie form nieinstytucjonalnej pomocy, w tym i poradnictwa, wydają się być coraz częściej podejmowanym zadaniem. Ta praca pokazuje, że takie możliwości tworzy internet jako płaszczyzna bezpiecznego poszukiwania pomocy.