Teoria organizacji bezpieczeństwa na przykładzie masowej ewakuacji ludności

Najważniejszym przesłaniem książki jest ukazanie nowego kierunku rozwoju nauk o bezpieczeństwie. Stanowi go teoria organizacji bezpieczeństwa. Zgodnie z jej założeniami, działania służące zapewnianiu bezpieczeństwa obywateli można grupować i opisywać analogicznie jak przedsiębiorstwa. Analiza ich strategii, struktury, zasobów i zasad zarządzania pozwala wychodzić naprzeciw problemom bezpieczeństwa, bardzo trudnym (wręcz niemożliwym) do rozwiązania przy zastosowaniu klasycznych sposobów myślenia. W książce przedstawiono założenia teoretyczne teorii organizacji bezpieczeństwa. Nie bez powodu opisano praktyczne ich zastosowanie na przykładzie masowej ewakuacji ludności. Problematyka ta jest niezwykle skomplikowana i niedookreślona formalnie. Zaprezentowanie jej w świetle omawianej teorii pozwoliło na uzyskanie właściwego obrazu oraz zidentyfikowanie sposobów podnoszenia sprawności organizacyjnej.

Podmiot odpowiedzialny za bezpieczeństwo produktu: Difin sp z o.o., ul. F. Kostrzewskiego 1, 00-768 Warszawa (PL), adres e-mail: info@difin.pl, tel (22) 851 45 61

Recenzja

prof. dr hab. Grzegorz Sobolewski:

(…) Autor odniósł się do problemu obecnie bardzo ważnego, jakimi jest teoria organizacji bezpieczeństwa na przykładzie masowej ewakuacji ludności. Powstanie teorii organizacji bezpieczeństwa wydaje się być naturalną konsekwencją rozwoju nauk o bezpieczeństwie. To w pełni potwierdza zasadność podjęcia badań przez Autora publikacji i może się przyczynić do rozwoju teorii nauk o bezpieczeństwie oraz w ujęciu utylitarnym do udoskonalenia system bezpieczeństwa narodowego. Badania prowadzone przez Autora w zakresie teorii organizacji bezpieczeństwa i wskazania możliwych kierunków rozwoju uznać należy, za zasadne oraz bardzo oczekiwane w środowisku specjalistów z zakresu bezpieczeństwa. Powyższe wyjaśnienia uzasadniają potrzebę podjęcia tematu i przedstawienia rezultatów badań w formie monografii, ujmującej w sposób całościowy przedmiotową problematykę.

Autor książki

doktor habilitowany nauk o bezpieczeństwie i magister inżynier pożarnictwa. Oficer Państwowej Straży Pożarnej pełniący służbę w Akademii Pożarniczej na stanowisku profesora uczelni w grupie stanowisk badawczo-dydaktycznych. Krajowy naukowy punkt kontaktowy w ramach Union Civil Protection Knowledge Network przy DG ECHO, instytucjonalny punkt kontaktowy w ramach The Global Alliance of Disaster Research Institutes oraz społeczny ekspert Rządowego Centrum Bezpieczeństwa. Współtwórca koncepcji i programów, a także kierownik Wyższych Kursów Ochrony Ludności. Współautor ekspertyz i opinii m.in. dla Kancelarii Prezydenta RP, Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Dowództwa Garnizonu Warszawa, Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej, Mazowieckiej Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej. Autor lub współautor ponad 170 publikacji naukowych z zakresu bezpieczeństwa. Kierownik lub wykonawca w projektach badawczych i badawczo-rozwojowych finansowanych ze środków 7 Programu Ramowego UE, Lifelong Learning Programme, Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności, Programu Horyzont 2020, Programu Horyzont Europa, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz Narodowego Centrum Nauki. Recenzent projektów unijnych (Horyzont Europa) i krajowych (NCBR). Stażysta Uniwersytetu Warszawskiego, Wojskowej Akademii Technicznej, ITTI Sp. z o.o., Uniwersytetu w Żilinie (Słowacja), Ludovika University of Public Service w Budapeszcie (Węgry) oraz The Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation - Government Research Agency w Brisbane (Australia). Zainteresowania badawcze obejmują zarządzanie kryzysowe, ryzykiem i ciągłością działania, ochronę ludności oraz nowe technologie w bezpieczeństwie.