Rola przepisów o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary w polskim systemie prawnej ochrony środowiska

Spis treści:

Wykaz skrótów 

Wstęp

Rozdział 1. Podstawowe pojęcia oraz ich geneza 

1. Kształtowanie się koncepcji quasi-karnej odpowiedzialności podmiotów zbiorowych
2. Zestawienie porównawcze regulacji przewidujących odpowiedzialność podmiotów zbiorowych w wybranych państwach Europy Zachodniej i Ameryki Północnej
3. Zalecenia dotyczące regulacji prawnych w zakresie odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary wynikające z prawa unijnego

Rozdział 2. System prawnej ochrony środowiska w prawie polskim

1. Środki prawnej ochrony środowiska
A. Odpowiedzialność administracyjna
B. Odpowiedzialność cywilna
C. Odpowiedzialność karna
2. Wzajemne relacje pomiędzy odpowiedzialnością administracyjną, cywilną i karną w zakresie ochrony środowiska

Rozdział 3. Ustawa z dnia 28 października 2002 roku o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary jako akt prawny stanowiący dopełnienie innych form odpowiedzialności za szkodę w środowisku

1. Zakres terytorialny ustawy
2. Zakres czasowy ustawy
3. Zakres podmiotowy ustawy
4. Kilka uwag o przesłankach odpowiedzialności podmiotów zbiorowych
5. Miejsce przepisów ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary

Rozdział 4. Kryminologiczne aspekty przestępczości przeciwko środowisku oraz praktyka stosowania ustawy z dnia 28 października 2002 roku o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych

1. Statystyczny obraz przestępczości przeciwko środowisku oraz odpowiedzialności podmiotów zbiorowych
2. Węzłowe problemy praktyki w świetle badań aktowych

prof. zw. dr hab. Janina Ciechanowicz-McLean:

[…] W pracy wyraźnie określono miejsce prawa karnego w zakresie prawnej ochrony środowiska, gdzie nie wystarczają już regulacje administracyjne i cywilne. Specjalnie podkreślono regulacje prawne w zakresie odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary wynikające z prawa unijnego, stanowiące swoiste ponadnarodowe instrumentarium w tym przedmiocie, mające na celu zapewnienie lepszej efektywności w wykrywalności sprawców przestępstw i występków przeciwko środowisku. […]

[…] Biorąc pod uwagę wysoki poziom naukowy tej publikacji, wagę poruszanych w niej problemów oraz ich szczególną aktualność, chciałabym stwierdzić, że książka dr M. Werbel-Cieślak jest wartościowym opracowaniem merytorycznym, które może wzbogacić naszą wiedzę prawniczą oraz w istotny sposób przyczynić się do wzrostu wykrywalności przestępstw przeciwko środowisku. Te szczególne normy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych mogą również przyczynić się do podniesienia dyscypliny wśród osób odpowiedzialnych za prawidłowe funkcjonowanie podmiotów gospodarczych, koncentrując w większym stopniu ich uwagę na takim planowaniu i zarządzaniu, aby nie stanowiło to zagrożenia dla środowiska, aby przeciwdziałało złym praktykom produkcyjnym i zaniechaniom w utrzymaniu standardów wymaganych przez prawo. […]