Twój koszyk zakupów jest pusty!
Agnieszka Lasota
54 zł
/
Cena detaliczna
10% taniej
W książce autor przedstawił fundamenty pedagogii osoby, nakreślił, w jaki sposób definiowana jest osoba, czym jest majeutyka jako sztuka (samo) wychowania osoby oraz zaprezentował, jakie są główne cele pedagogii osoby i w jaki sposób były/są realizowane.Monografia składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy zatytułowany „Osoba ludzka – próby definicji” przedstawia rozwój historyczny i treściowy pojęcia „osoba” w trzech odsłonach: od Ojców Kapadockich do Tomasza z Akwinu, od Kartezjusza do Husserla oraz od Maritaina do Tischnera. Rozdział drugi noszący tytuł „Majeutyka osoby” wprowadza w teoretyczne rozumienie tego pojęcia oraz określa rolę tej metody w pedagogii osoby. Ostatni, trzeci rozdział publikacji to podstawowa charakterystyka pedagogii osoby w inspiracji katolickiej. Określa najważniejsze cele i sposoby realizacji procesu wychowawczego w pedagogii osoby.W pracy wykorzystano refleksję filozoficzną i pedagogiczną wybranych myślicieli – pedagogów. Dobór wyznaczony został zgodnie z tradycją personalizmu teistycznego i polskiej myśli pedagogicznej. Wśród autorów, których refleksja podana została analizie i krytyce (oprócz klasyków personalizmu, takich jak: Augustyn, Boecjusz, Husserl, Kierkegaard, Maritain, Mounier, Spaemann, Tomasz z Akwinu), warto wymienić personalistów z Italii (Basti, Bellingreri, D’Arcais, Guardini, Possenti, Rigobello, Sanna, Stefanini, Vico) czy Polski (Blachnicki, Chudy, Gogacz, Granat, Krąpiec, Szołtysek, Tarnowski, Tischner, Wojtyła, Woroniecki).
Spis treści:WstępRozdział 1. Osoba ludzka – próby definicji1.1. Od Ojców Kapadockich do Tomasza z Akwinu1.2. Od Kartezjusza do Husserla1.3. Od Maritaina do TischneraRozdział 2. Majeutyka osoby2.1. Teoria aktu i możności jako podstawa metody majeutycznej2.2. Majeutyka w wychowaniu człowieka-osoby2.3. Człowiek (osoba ludzka) – podmiot (samo)wychowujący się i wychowywanyRozdział 3. Podstawowa charakterystyka pedagogii osoby w inspiracji katolickiej3.1. Pedagogia autonomii i samostanowienia (prawdy i wolności) – spotkanie i dialog z (o)sobą3.2. Pedagogia miłości i spotkania (daru i odpowiedzialności) – spotkanie i dialog z Innym-Osobą3.3. Pedagogia transcendencji i życia wiecznego (tajemnicy i celu) – spotkanie i dialog z Innym-OsobąZakończenieBibliografia
Przeczytaj fragment
Sławomir Chrost doktor nauk humanistycznych i doktor nauk teologicznych, pedagog i teolog, adiunkt w Instytucie Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach; autor ponad 40 publikacji naukowych. Szczególne zainteresowania naukowe: antropologia pedagogiczna.
Adamski A. (2005), Wprowadzenie, w: F. Adamski (red.), Wycho-wanie personalistyczne, Kraków: WAMAgazzi A. (1972), La mia pedagogia, w: G. Calò et al. (red.), La mia pedagogia, Padova: Liviana, s. 33–66.Ambrożewicz Z. (2015), Filozoficzne korzenie jednostki i osoby. Personalizm i indywidualizm wobec kantyzmu, „Diametros” 46 (2015), s. 1–29.Augustyn (1953), O nauczycielu, w: Dialogi filozoficzne , t. III, tłum. Józef Modrzejewski, Warszawa, s. 18–70.Augustyn (1996), O Trójcy Świętej. tłum. M. Stokowska. Kraków: Znak.Augustyn (1987), Wyznania, tłum. Zygmunt Kubiak, Warszawa: Znak.Bagrowicz J. (2018), Ks. Franciszek Blachnicki w służbie pedagogii wiary, „Studia Włocławskie” 20, s. 497–518.Bardel M., Gadacz T. (2004), Osoba, w: B. Szlachta (red.), Słownik społeczny, Kraków: Wydawnictwo WAM.Bartnik Cz. (1995), Personalizm, Lublin: KUL.Bazyli Wielki. (1999), O Duchu Świętym, tłum. A. Brzóstkowska, Warszawa: PAX.Basti G. (1995), Filosofia dell’uomo , Bologna: ESD.Bellingreri A. (2018), L’evento persona, Schole, Brescia.Białek J. (2017), Tech. Krytyka rozwoju środowiska technologicznego, Warszawa: Wydawnictwo Garda.Bieńkowska D., Kozłowski R. (2016), Finding dignity: the philoso-phical, social and legal contexts of crisis in human dignity, „Journal of Teaching and Education”, s. 425–436.Bloom A. (2012), Umysł zamknięty, tłum. T. Biedroń, Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.Boecjusz (2007). Przeciw Eutychesowi i Nestoriuszowi III, w: Trak-taty teologiczne, tłum. R. Bielak, A. Kijewska, Kęty: Wydaw-nictwo Marek Derewiecki.Brejdak J. (2011), Majeutyczny zwrot fenomenologii, „Fenomenolo-gia”, nr 9, s. 81–93.Chałas K. (2017), Funkcja wzoru osobowego w edukacji aksjologicznej, w: A. Walulik, J. Mółka (red.), Septuaginta pedagogiczno-kate-chetyczna. Księga jubileuszowa dedykowana Księdzu Profesorowi Zbigniewowi Markowi SJ w siedemdziesiątą rocznicę urodzin, Kraków: Wydawnictwo Akademii Ignatianum, s. 443–460.Chardin P. T de (1984), Zarys wszechświata personalistycznego i inne pisma, wybór Mieczysław Tazbir, Warszawa: PAX.Chmaj L. (1962), Prądy i kierunki w pedagogice XX wieku, War-szawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.Chrobak S. , Frejusz K. (2018), Pedagogika zaangażowania. Teoria i praktyka wychowania w ujęciu Janusza Tarnowskiego, „Polska Myśl Pedagogiczna” 4, s. 223–237.Chrost S. (2020), Antropologia pedagogiczna w perspektywie perso-nalizmu teistycznego, Warszawa: Difin.Chrost S. (2013), Homo capax Dei jako ideał wychowania, Kraków: Impuls.Chrost S. (2018), Ojcowie Kościoła a pedagogika. Studium antropolo-giczne, Warszawa: Difin.Chudy W. (2006), Istota pedagogiki personalistycznej, „Ethos” 3,75, s. 52–74.Chudy W. (1996), Prawda człowieka i prawda o człowieku, w: K. Popielski (red.), Człowiek – wartości – sens, Lublin: KUL, s. 129–148.Cogiel M. (2002), Budowanie systemu wychowania personalistycz-nego w procesie reformowania edukacji, „Śląskie Studia Histo-ryczno-Teologiczne” 35,2, s. 331–342.Cudowska A. (2017), Inny w aksjologicznej przestrzeni wychowa-nia, „Lubelski Rocznik Pedagogiczny”, 3, s. 25–34.D’Arcais G. F. (2000), La pedagogia del mio personalismo, „Pedago-gia e Vita”, 2, s. 26–40.Delsol Ch. (2003), Esej o człowieku późnej nowoczesności, tłum. M. Kowalska, Kraków: Znak.Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów , tłum. W. Olszewski. Warszawa: PWN 1982.Ducci E. (2016), Tra Logos e Dialogos. L’attuarsi di una filosofia del-l’educazione, Roma: Anicia.Dziewiecki M. (2002), Wychowanie w dobie ponowoczesności, Kielce: Jedność.Gacka B. (2014), Personalizm europejski, Warszawa: Stowarzysze-nie Ekosystem-Dziedzictwo Natury.Gacka B.Z. (2002), Wychowanie personalistyczne, „Personalizm” 3, s. 69–78.Galarowicz J. (1982), Zarys fenomenologii świadomości u E. Husserla, „Studia Philosophiae Christianae ATK” 18, 1, s. 105–128.Gasiul H. (2002), Rozwój osoby podstawą rozwoju osobowości, „Stu-dia Psychologica UKSW”, 3, s. 105–118.Gogacz M. (1981), Człowiek i jego relacje, „Studia Philosophiae Christianae”, 17/2, 185–198.Gogacz M. (1997), Osoba zadaniem pedagogiki, Warszawa: NAWO.Gogacz M. (1987), Próba heurezy subzystencji i osoby, „Studia Phi-losophorum Medii Aevi”, t. 8, 9–16.Gogacz M. (1973), Ważniejsze zagadnienia metafizyki, Lublin: KUL.Granat W. (2007), Fenomen człowieka. U podstaw humanizmu chrze-ścijańskiego, Lublin: KUL.Granat W. (1961), Osoba ludzka. Próba definicji, Sandomierz: WDS. Granat W. (1984), Personalizm chrześcijański, Poznań: Księgarnia św. Wojciecha.Guardini R. (1987), Persona e liberta. Saggi di fondazione della teo-ria pedagogica, Brescia: La scuola.Hajduk R. (2011), Mistagogia chrześcijańska, „Forum Teologiczne”, 12, s. 108–109.Hejnicka-Bezwińska T. (2009), Pedagogika wobec wyzwań „póź-nej” nowoczesności, „Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy”, „Nauki o Edukacji”, nr 4.Horowski J. (2007), Paedagogia perennis w dobie postmodernizmu. Wychowawcze koncepcje o. Jacka Woronieckiego a kultura przełomu XX i XXI wieku, Toruń: Europejskie Centrum Edukacyjne.Hume D. (2005), Traktat o naturze ludzkiej, tłum. C. Znamierow-ski, Warszawa: Aletheia.Husserl E. (1967), Idee czystej fenomenologii i fenomenologicznej filo -zofii, tłum. D. Gierulanka, Warszawa: PWN.Husserl E. (1974), Idee czystej fenomenologii i fenomenologicznej filo -zofii, Księga druga, przeł. D. Gierulanka, Warszawa: PWN.Husserl E. (1975), Idee czystej fenomenologii i fenomenologicznej filo -zofii, tłum. D. Gierulanka, Warszawa: PWN, t. 1.Husserl E. (1982), Medytacje kartezjańskie, przeł. A. Wajs, War-szawa: PWN.Ingarden R. (1987, 1998), Książeczka o człowieku, Kraków: Wydawnictwo Literackie.Ingarden R. (1987), Spór o istnienie świata, wyd. III, 1.1, t. II, cz. 1, 2, Warszawa: PWN.Ingarden R. (1989), Wykłady z etyki, Warszawa: PWN.Jan Paweł II (2003), Tryptyk rzymski, Kraków: Wyd. św. Stani-sława BM.Jeziorański M. (2022), Relacja wychowawcza, w: J. Kochel, J. Kostorz (red.), Leksykon katechetyczny, Kielce: Jedność, s. 583–587.Jodłowska B.(2012), Pedagogika sokratejska, Kraków: Impuls. Jodłowska B. (2016), Wokół początków pedagogiki. W trosce o powrót do pedagogiki sokratejskiej, „Polska Myśl Pedagogiczna” nr 2, s. 83–99.Jundziłł I. (1966), Aktywizacja dziecka w procesie wychowania, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.Kant I. (1968), Anthropologie in pragmatischer Hinsicht, w: Kants Werke, Akademie-Textans-gabe, Bd. VII, Berlin: Walter de Gruyter.Kant I. (1957), Krytyka czystego rozumu, tłum. R. Ingarden, Biblio-teka Klasyków Filozofii, Warszawa: PWN.Kartezjusz (1980), Rozprawa o metodzie właściwego kierowania rozumem i poszukiwania prawdy naukach, Warszawa: PIW.Kazimierczak-Kucharska A. (2010), Troska o duszę bodźcem dla dia-lektycznej metody wychowawczej Sokratesa, „Disputationes”, 2, s. 9–20.Kiereś B. (2014), Personalizacja człowieka – od osoby do osobowości, w: P. Dancak (red.), Personalizmus v procese humanizácie ľudskej spoločnosti, Prešov: Prešovská univerzita v Prešove, Gréckoka-tolícka teologická fakulta, s. 206–217.Kiereś B. (2015), U podstaw pedagogiki personalistycznej. Filozo-ficzny kontekst sporu o wychowanie, Lublin: Polskie Towarzy-stwo Tomasza z Akwinu − Wydawnictwo KUL.Kierkegaard S. (1976), Albo-albo. t. 1 przeł. J. Iwaszkiewicz, t. 2 przeł. K. Toeplitz, Warszawa: PWN.Kierkegaard S. (1972), Bojaźń i drżenie. Choroba na śmierć, tłum. J. Iwaszkiewicz, Warszawa: PWN.KierkegaardS. (1968), Timore e tremor, tłum. C. Fabro, Milano.Klawikowski Z. (2002), Duchowość wychowawcy w stylu św. Jana Bosko, „Seminare. Poszukiwania naukowe”, tom 18, s. 435–457.Klemens Aleksandryjski (2012), Wychowawca, tłum. M. Szar-mach, Toruń: WN UMK.Kłak E. (2002), Styl demokratyczny, „Magazyn Don Bosco”, nr 12.Kochel J. (2018), Wprowadzenie do antropologii pedagogicznej w kręgu pedagogiki katolickiej, Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.Kowalczyk S. (2002), Zarys filozofii człowieka, Sandomierz: WDS. Kozłowski R. (2005), Wokół problemu osoby. Definicje osoby w pol-skim personalizmie chrześcijańskim, „Słupskie Studia Filozo-ficzne” 5, 79–93.Krasnodębski M. (2019), Paideia jako uprawa potencjalności czło-wieka zmierzająca do pełni jego człowieczeństwa. Wprowadzenie do klasycznej filozofii edukacji, „Polska Myśl Pedagogiczna”, 5, s. 161–176.Krasnodębski M. (2011), Zarys dziejów ateńskiej historii wychowa-nia. Paideia od Sokratesa do Zenona, Warszawa: Difin.Krąpiec M.A. (2000), Akt i możność, w: A. Maryniarczyk i in. (red.), Powszechna Encyklopedia Filozofii, t. 1, Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, s. 1–7.Krąpiec M.A (1974), Ja – człowiek. Zarys antropologii filozoficznej , Lublin: TN KUL.Krąpiec M.A. (2007), Relacja, w: A. Maryniarczyk i in. (red.), Powszechna Encyklopedia Filozofii, t. 8, Lublin: Polskie Towa-rzystwo Tomasza z Akwinu, s. 712.Kukołowicz T. (1978), Pomagamy w samowychowaniu, Warszawa: Nasza Księgarnia.Kunowski S. (2004), Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie.Kusak L. (2006), Zarys antropologii Immanuela Kanta, „Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Krakowie” 722, s. 43–59.Kwieciński Z. (1990), Pedagogika i edukacja wobec wyzwania kry-zysu i gwałtownej zmiany społecznej, w: Z. Kwieciński, L. Wit-kowski (red.), Ku pedagogii pogranicza, Toruń: Wydawnictwo UMK, s. 5–11.Locke J. (1955), Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, tłum. J. Gawecki, t. 2, Warszawa: PWN.Lota R. (2008), Pedagogia Ruchu Światło–Życie propozycją „na dzi-siejszą godzinę Kościoła”, „Paedagogia Christiana”, 1, s. 81–95.Łysek J. (2017), Pedagogia Nowego Człowieka jako kategoria edu-kacyjna i refleksyjna praktyka , „Rozprawy i artykuły naukowe”, „Nauczyciel i Szkoła”, nr 61, s. 28–42.Magier P. (2014), Autorytet wychowawcy według koncepcji pedago-giki personalistycznej, w: P. Dancak (red.), Personalizmus v pro-cese humanizácie ľudskej spoločnosti, Prešov: Prešovská univerzita v Prešove, Gréckokatolícka teologická fakulta, s. 277–291.Magier P. (2017), Do czego pedagogom chrześcijańskim potrzebny jest dialog?, „Paedagogia Christiana”, 2 (40), s. 51–68.Majka J. (1993), Wychowanie personalistyczne – wychowaniem inte-gralnym, w: F. Adamski (red.), Człowiek – wychowanie – kul-tura, Kraków: WAM, s. 96–106.Marek Z. (2017), Pedagogika towarzyszenia. Perspektywa tradycji ignacjańskiej, Kraków: Wydawnictwo Akademii Ignatianum.Marek Z., Walulik A. (2017), Pedagogika katolicka w perspektywie pedagogiki transcendentnej, „Horyzonty Wychowania”, 16 (38), 125–141.Maritain J. (1965), Jednostka a osoba [fragment książki Trois réforma-teurs: Luther, Descartes, Rousseau, Paris 1925], tłum. T. Mrów-czyński, w: B. Baczko (red.), Filozofia i socjologia XX wieku , cz. II, Warszawa: Wiedza Powszechna.Maritain J. (1980), L’educazione della persona, trad. Pietro Viotto. Brescia: La scuola.Mariański J. (2017), Godność ludzka – wartość ocalona? Studium socjopedagogiczne, Płock: Płocki Instytut Wydawniczy.Mariański, J. (2021), Godność ludzka w narracji społecznej. Studium socjopedagogiczne, Lublin: Wydawnictwo KUL.Maryniarczyk A. (1996), Filozoficzne obrazy człowieka a psycholo -gia, w: K. Popielski (red.), Człowiek – wartości – sens, Lublin: KUL, s. 95–113.Mazur P., Kiereś B., Skrzyniarz R., Płazińska A. (2019), Jacek Woroniecki, Kraków: Ignatianum University Press. Michałowski S.C. (2017), Pedagogia osoby. Personalistyczne spotkania dialogowe w edukacji, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.Michałowski S.C. (1999), Spotkanie jako metoda bycia w pedagogice personalistycznej, w: F. Adamski (red.), Wychowanie na roz-drożu, Kraków: WUJ, s. 129–139.Moroz J. (2015), Czy dialog sokratejski może być konstruktywi-styczny?, „Pedagogika Szkoły Wyższej” 2 (10), s. 69–77.Mounier E. (1960), Co to jest personalizm, Kraków: Znak.Mounier E. (1965), Dwie alienacje. tłum. A. Krasiński, w: Filozo-fia i socjologia XX wieku , cz. II, Warszawa: PWN.Mounier E. (1935), Revolution personnaliste et communautaire, Paris: Fernand Aubier, Editions montaigne.Mounier E. (1965), Świat osobowy, tłum. A. Krasiński, w: Filozofia i socjologia XX wieku, t. II, Warszawa: PWN.Musaio M. (2021), Pedagogy and Personalism: Fundamental Refe-rences of Education between Emergencies and Search for Meanin-g,„Paedagogia Christiana”, 47, s. 15–35.Nalaskowski A. (1999), Szkoła jako zorganizowane zaprzeczenie o niepowtarzalności człowieka, w: F. Adamski (red.), Wychowa-nie na rozdrożu, Kraków: WUJ, s. 35–41.Nalaskowski A. (2013), Szkoły jednopłciowe – powrót do intymności kształcenia, „Paedagogia Christiana”, 1/31, s. 1–8.Nowak M. (2000), Podstawy pedagogiki otwartej, Lublin: RW KUL.Nowak M. (2008), Teorie i koncepcje wychowania, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.Olbrycht K., Istota wychowania personalistycznego, https://www.stowarzyszeniefidesetratio.pl/Presentations0/01aOlbrycht.pdf (dostęp 26.08.2021)Orczyk A. (2013), Pedagogia wzoru jako model formacji duchownych w Kościele starożytnym, Warszawa: Wydawnictwo UKSW.Oskwarek P. (2009), Droga Nowego Człowieka według 10 drogo-wskazów Ruchu Światło-Życie formą wcielenia eklezjologii Soboru Watykańskiego II, Wrocław.Possenti V. (2015), Alla ricerca della natura umana (e della persona), w: T. Valentini, A. Velandi (red.), Natura umana, persona, liberta. Prospettive di antropologia filosofica ed orientamenti etico --politici, Citta del Vaticano: LEV, s. 15–37.Possenti V. (2017), Osoba nową zasadą, tłum. J. Merecki, Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu.Rigobello A. (1975), Il personalismo, Roma: Citta Nuova.Rusecki M. (red.) (2008), Personalizm polski, Biblioteka Teologii Fundamentalnej 3, Lublin: KUL.Sanna I. (2001), L’antropologia cristiana tra modernità e postmodernità, Brescia: Queriniana.Sośnicki K. (1949), Pedagogika ogólna, Toruń: Księgarnia Naukowa T. Szczęsny.Spaemann R. (2004), Ars longa vita brevis, „Acta Philosophica”, XIII (2), s. 249–266.Spaemann R. (2005), Osoby. O różnicy między czymś a kimś, tłum. J Merecki, Warszawa: Oficyna Wydawnicza.Spaemann R. (2005), Persone. Sulla differenza tra „qualcosa” e „qual-cuno”, a cura di L. Allodi. Bari: Laterza.Starnawski W. (2011), Bycie osobą, Warszawa: Wydawnictwo UKSW.Starnawski W. (2020), Pedagogia osoby Jana Pawła II. Interpretacja egzystencjalna, Warszawa: Wydawnictwo UKSW.Starnawski W. (2015), Pedagogia osoby: uwarunkowania, trudności, wyzwania, „Forum Pedagogiczne”, 2, s. 15–26.Starnawski W. (2008), Prawda jako zasada wychowania. War-szawa: Wydawnictwo UKSW.Stefanini L. (1955), Personalismo educativo, Roma: Fratelli Bocca.Stępień T. (2013), Wprowadzenie do antropologii filozoficznej św. Tomasza z Akwinu, Warszawa: Warszawskie Towarzystwo Teo-logiczne.Suchodolski B. (1998), Pedagogika jako nauka o człowieku, w: S. Wołoszyn (red.), Źródła do dziejów wychowania i myśli peda-gogicznej, Kielce: Dom Wydawniczy „Strzelec”, s. 272–279.Sul pensiero di Giuseppe Flores d’Arcais, „Rassegna di Pedagogia”, 2006, s. 1–4.Śliwerski B. (2008), Pedagogika bez transcendencji, w: W. Pasier-bek (red.), Pedagogika ignacjańska wobec wyzwań współczesnego humanizmu. Kraków: WSFP Ignatianum, WAM.Śliwerski B. (2012), Pedagogika ogólna, Kraków: Impuls. Szołtysek A.E. (2016), Filozofia osobowości. Wychowanie a zacho -wanie, Kraków: Impuls. Szołtysek A.E. (1999), Filozoficzne podstawy programu wychowa -nia, Katowice: Wydawnictwo Esse.Szulakiewicz M. (2010), Kategoria dialogu w refleksji filozoficznej , „Paedagogia Christiana”, 1/25, s. 33–53.Szpringer M. (2006), System prewencyjny księdza Jana Bosko we współczesnej profilaktyce, Kielce: Akademia Świętokrzyska.Sztaba M. (2015), Pedagogia osoby wobec zagadnienia duchowości, „Forum Pedagogiczne”, 2, s. 41–62.Szymala K. (2015), Działanie człowieka jako kategoria różnicująca i jej implikacje dla pedagogii, „Forum Pedagogiczne”, 2, s. 63–75.Taboł S. (2012), Uwagi o myśli pedagogicznej Sokratesa, „Kultura i Wychowanie” 4, s. 49–62.Tarnowski J. (1991), Człowiek – dialog – wychowanie. Zarys chrze-ścijańskiej pedagogiki personalno-egzystencjalnej, „Znak”, 436, s. 69–78.Tarnowski J. (1993), Jak wychowywać?, Warszawa: Wydawnictwo ATK.Tarnowski J. (1986), Siedem lat dialogu, Katowice: Księgarnia św. Jacka.Tarnowski K. (1991), Wychowanie na rozdrożu. Dyskusja redak-cyjna, „Znak”, 436, s. 53Tchorzewski A.M. de, (2017), Samowychowanie drogą osobistego rozwoju człowieka, w: A. Walulik, J. Mółka (red.), Septuaginta pedagogiczno-katechetyczna. Księga jubileuszowa dedykowana Księdzu Profesorowi Zbigniewowi Markowi SJ w siedemdziesiątąrocznicę urodzin, Kraków: Wydawnictwo Akademii Ignatia-num, s. 193–208.Tischner J. (2011), Spór o istnienie człowieka. Kraków: Znak.Tischner J. (1992), Sprawa osoby. Wstępne przybliżenie, „Logos i Ethos”, 2, s. 5–19.Tischner J. (1991), Zarys filozofii człowieka dla duszpasterzy i arty -stów, Kraków: PAT.Tischner J. (1993), Życie wewnętrzne osoby, „Analecta Cracovien-sia”, XXV, s. 507–519.Św. Tomasz z Akwinu, Suma teologii Pars prima Summae theologiae, Opera omnia iussu impensaque Leonis XIII P.M.edita, t. 4‒5, Roma, 1888‒1889; Prima secundae Summae theologiae, Opera omnia..., t. 6‒7, Roma, 1891‒1892; Secunda secundae Summae theologiae, Opera omnia..., t. 8‒10, Roma, 1895‒1897‒1899; Tertia pars Sum-mae theologiae, Opera omnia..., t. 11‒12, Roma, 1903‒1906; Summa teologiczna, przekład zbiorowy pod red S. Bełcha, t. 1‒35, Londyn 1966–1998; Traktat o człowieku, I, 75–89, przekład, opracowanie, komentarz S. Swieżawski, Poznań 1956.Św. Tomasz z Akwinu, Suma przeciwko poganom Liber de veritate catholicae Fidei contra errores infidelium seu Summa contra Gen -tiles, t. 2‒3, red. P. Marc, C. Pera, P. Caramello, Roma 1961; Summa contra gentiles. Prawda wiary chrześcijańskiej w dysku-sji z poganami innowiercami i błądzącymi, tłum. Z. Włodek, W. Zega, t. 1, Poznań 2003, t.2, Poznań 2007; Summa filozo -ficzna , księgi I–IV, Kraków 1930–1935.Valverde C. (1998), Antropologia filozoficzna, Poznań: Pallotinum.Vico G. (2001), I fini dell’educazione, Brescia: La Scuola.Walczak P. (2007), Wychowanie jako spotkanie, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. Wojtyła K. (1969), Osoba i czyn (red. ks. M. Jaworski), Kraków: Polskie Towarzystwo Teologiczne.Wojtyła K. (1994), Osoba i czyn, w: T. Styczeń, W. Chudy, J.W. Gał-kowski, A. Rodziński, A. Szostek. (red.), „Osoba i czyn” orazinne studia antropologiczne. Seria: Człowiek i Moralność. T. 4, Lublin: KUL, s. 43–343.Wojtyła K. (1978), Subjectivity and the irreducible in Man, „Ana-lecta Husserliana”, t. 7, s. 107–114.Wojtyła K. (1988), Podmiotowość i „to co nieredukowalne” w czło-wieku, „Ethos”, s. 433–443.Woroniecki J. (1938), Cnota kardynalna męstwa. Jej istotne cechy, niedomagania i wychowanie, „Szkoła Chrystusowa”, nr 4, 16, s. 233–243.Woroniecki J. (1930), Cnota kardynalna umiarkowania, „Szkoła Chrystusowa”, nr 5, 16, s. 227–237.Woroniecki J. (1930), Długomyślność jako cnota właściwa wycho-wawcy, „Szkoła Chrystusowa”, nr 4, s. 178–195.Woroniecki J. (2000), Katolicka etyka wychowawcza, t. I, II/1,II/2, Lublin: KUL.Woroniecki J. (1927), Nacjonalizm a katolicyzm, w: Nacjonalizm a katolicyzm. Opinie biskupów, uczonych, polityków i publicystów współczesnych, Poznań, s. 101–116.Woroniecki J. (1947), Program integralnej pedagogiki katolickiej, „Ateneum Kapłańskie” 47, s. 28–36, 165–174, 272–281.Woroniecki J. (1961), Sprawiedliwość. Najważniejsza jej postać: sprawiedliwość współdzielcza, w: J. Woroniecki, Wychowanie człowieka. Pisma wybrane, Kraków: ZNAK, s. 155–188.Woroniecki J. (1923–24), Studium nad kardynalną cnotą roztropno-ści, „Kwartalnik Teologiczny Wileński”, 1–2, s. 226–247.Wrońska K. (2010), Człowiek w doświadczeniu wielowymiarowej transcendencji, w: M. Nowak, P. Magier, I. Szewczak (red.), Antropologiczna pedagogika ogólna, Lublin: KUL, s. 175–188.Wysocka E. (2015), Autorytet jako źródło kształtowania się systemu wartości – wyzwania dla aksjologii i pedagogiki, w: W. Walat (red.), Osoba – wychowanie – praca, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.Wysocka E. (2008), Wzór osobowy, hasło w: Encyklopedia pedago-giczna XXI wieku, t. 7, Warszawa: Wydawnictwo Akademic-kie Żak, s. 628–639.https://www.oaza.pl/ruch-swiatlo-zycie-jako-pedagogia-nowego-czlowieka/ (dostęp 18.01.2021).https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/osoba;3952289.html (dostęp 17.08.2021).https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/pedagogia;3955413.html (dostęp 17.08.2021).https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/inne/medytacja_08021994.html (dostęp 04.02.2022).
36.00 zł 40.00 zł Cena netto: 34.29 zł
53.10 zł 59.00 zł Cena netto: 50.57 zł
Publikacja stanowi kompendium wiedzy niezbędnej w prowadzeniu działań taktycznych lekkiej piechoty. Dzięki kompaktowej formie wydania, dowódca pododdziału będzie mógł wykorzystać w procesie planowania i przygotowania do wykonania zadania, co w warunkach dużych obciążeń (brak snu, zmęczenie i stres) może zadecydować o powodzeniu misji.W zamyśle autorów podręcznik może również stanowić skuteczne narzędzie w procesie systematyzacji i utrwalenia posiadanej wiedzy w zakresie TTPs (Tactics, Techniques..
Monografia zawiera teoretyczne rozważania na temat uwarunkowań bezpieczeństwa personalnego w aspekcie zagrożenia zamachami. Autor przedstawia także elementy dobrych praktyk w reagowaniu wraz z możliwościami ich implementacji do budowania rekomendowanych modeli zachowań w czasie ataków. Częścią główną publikacji są rozdziały poświęcone wybranym metodom działania sprawców zamachów na życie i zdrowie. Składają się one z opisu charakteru i natury ataków, analiz oraz wniosków ze studium przypadkó..
61.20 zł 68.00 zł Cena netto: 58.29 zł
Psychologia kryminalistyczna. Diagnoza i praktyka stanowi nową dziedzinę psychologii stosowanej, mającą własny obszar badań i charakteryzującą się ścisłymi powiązaniami z tradycyjnie rozróżnianymi działami psychologii. Zakres psychologii kryminalistycznej obejmuje psychologiczne aspekty kryminalistyki, czyli nauki o metodach ustalania faktu przestępstwa, sposobu jego popełniania, wykrywania sprawców i zapobiegania przestępstwom oraz innym ujemnym zjawiskom społecznym. Specyfika psychologii krymi..
211.50 zł 235.00 zł Cena netto: 201.43 zł
Prezentowana książka to przystępny przewodnik po rozpoznawaniu i terapii depresji u młodych ludzi. Bazując na cieszącym się powodzeniem podręczniku, opracowanym na potrzeby badań naukowych, publikacja ta przedstawia przegląd modelu poznawczo-behawioralnego przeznaczonego do pracy z tą grupą wiekową. Poruszane tematy obejmują kwestie dotyczące sposobu rozpoczynania terapii, angażowania młodych ludzi, wyznaczania celów terapii, a także ocenę i formułowanie zachowań poznawczych,..
Karty pracy zawierają zadania nawiązujące do wymagań i sytuacji życia codziennego. Mają one na celu usprawnianie: - funkcji wykonawczych – umożliwiają m.in. zaplanowanie dnia, monitorowanie codziennych obowiązków i wykonywanie ich chronologicznie (przygotowanie planów posiłków, miesięcznego budżetu). Dzięki nim można wyhamować niewskazane reakcje, czy też zmienić zachowanie, gdy nie przynosi pożądanych efektów. Angażują elastyczność poznawczą i funkcje językowe. - procesów..
45.00 zł 50.00 zł Cena netto: 42.86 zł
Poradnik dostarczy pracownikom działów personalnych wiedzy i narzędzi niezbędnych w codziennej pracy, pozwalających sprostać wymaganiom w zakresie ochrony danych osobowych. Omówione zostały zatem typowe dla działów personalnych procesy przetwarzania danych osobowych, od rekrutacji do rozwiązania umowy o pracę. Czytelnicy znajdą tu aktualną, zgodną ze stanem prawnym na rok 2022, wzorcową dokumentację spełniającą wymagania regulacji. Poradnik zawiera także komentarz dotyczący współpracy pomi..
58.50 zł 65.00 zł Cena netto: 55.71 zł