Resocjalizacja nieurojona. O zawłaszczaniu przestrzeni penitencjarnej
- Autor: Piotr Stępniak
- Wydawca: Difin
- ISBN: 978-83-8085-257-0
- Data wydania: 2017
- Liczba stron/format: 400/B5
- Oprawa: miękka
Cena detaliczna
-
75.00 zł
67.50 zł
- Najniższa cena z ostatnich 30 dni: 67.50 zł
- Darmowa dostawa od 200 zł
- Wysyłka w ciągu 24h
10% taniej
Monografia zawiera odważną, bezkompromisową ocenę stanu polskiej myśli resocjalizacyjnej, która koncentruje się na tym, czego w więzieniu, szerzej w resocjalizacji, osiągnąć nie można. Pokazuje jej płytkość i schematyzm. Ma ona zatem uaktualnić tę myśl o nowe idee, sprowokować do dyskusji nad wątłością nauki uniwersyteckiej.
W książce zawarto analizę problemów pracy penitencjarnej z różnymi kategoriami przestępców, zwrócono uwagę na znaczenie dobrych praktyk penitencjarnych. Ich rozwijanie jest obecnie ważniejsze od wymyślania nowych, coraz bardziej abstrakcyjnych koncepcji resocjalizowania. Monografia pokazuje, co można osiągnąć, stara się udowodnić, że w takim kierunku należy rozwijać uniwersytecką naukę penitencjarną.
Spis treści:
Od Autora
Wprowadzenie. Drogi i bezdroża polskiej penitencjarystyki. Kilka uwag i pytań mniej schematycznych
Część pierwsza. ZAGADNIENIA OGÓLNE. RESOCJALIZACJA AKTUALNA W TEORII, LEGISLACJI I PRAKTYCE. SPOJRZENIE REWIZJONISTY
Rozdział 1. O teleologii pobożnych życzeń, ułudzie pięknych idei i słabości polskiej myśli resocjalizacyjnej
Rozdział 2. Resocjalizacja w niewesołych doświadczeniach historycznych, czyli ideologia i kuglarstwo
Rozdział 3. Kłopoty z uprawomocnieniem resocjalizacyjnej funkcji zakładów karnych. Niedobra tradycja kulturowa i złe doświadczenia z przeszłości
1. Uwagi ogólne
2. Mądrość ludowa a niedobre doświadczenia historyczne i równie niedobra tradycja kulturowa
3. Wątpliwa koherencja resocjalizacyjnej funkcji zakładu karnego i funkcji kary
Rozdział 4. Resocjalizacyjny galimatias w ustawodawstwie penitencjarnym
1. Resocjalizacja, a raczej jej brak, w terminologii prawnej okresu międzywojennego
2. Lata 1945–1969. Wprowadzenie resocjalizacji do języka prawnego na zamówienie polityczne
3. Lata 1969–1989. Ukrycie problematyki resocjalizacyjnej w przepisach wykonawczych niskiego rzędu
4. Okres lat 1989–1997. Legislacyjny awans resocjalizacyjnych eufemizmów
5. Okres po 1997 roku. Wycofywanie się ustawodawcy z zapisów o resocjalizacyjnej funkcji zakładu karnego
6. Kilka wniosków końcowych. Za retoryką resocjalizacyjną czy jednak przeciw niej?
Rozdział 5. Antynomie resocjalizacji penitencjarnej i kilka niestandardowych pytań o wolną progresję oraz systemy wykonania kary
1. Uwagi ogólne. Wybrane przykłady
2. Resocjalizacyjny nothing work w więzieniach zagranicznych w ujęciu anegdotycznym i wynikające z tego wnioski
3. Pytania o filozofię oddziaływań penitencjarnych. Dobry osadzony czy raczej dobry zwalniany
4. Szczytny cel: resocjalizacja czy tylko skromniejsze urządzenie warunków życia w więzieniu? Pomiędzy nothing work a what work
5. O logice indywidualizacji poprzez włączenie do systemu
6. O systemie wolnej progresji kilka uwag mało pokornych
Rozdział 6. Kilka uwag i przemyśleń o zasadach wykonywania kary pozbawienia wolności
1. Propozycje do katalogu zasad
2. Zasady wykonawcze a resocjalizacja
Rozdział 7. Zamiast podsumowania. Resocjalizacja w badaniach empirycznych. Mało optymistyczne wnioski a trwanie w mirażu resocjalizacyjnym
1. Uwagi wprowadzające
2. O założeniach badawczych
3. Ogólna charakterystyka przebiegu badań i badanej grupy
4. Co wynika z badań nad praktyką? Resocjalizacja aktualna, tj. realizowana w praktyce, a modele wykonania kary pozbawienia wolności
5. Bariery w podejmowaniu pracy wychowawczej w zakładach karnych w opiniach personelu więziennego i skazanych
A. Ocena możliwości podejmowania pracy wychowawczej
B. Bariery związane z totalnym charakterem instytucji
C. Warunki wykonywania kary pozbawienia wolności
D. Wybrane bariery osobowe
6. Podsumowanie i najważniejsze wnioski z ustaleń badawczych
Część druga. O OGRANICZONYM ZASIĘGU IDEI POPRAWY BARDZIEJ SZCZEGÓŁOWO. WYBRANE PRZYKŁADY I DYLEMATY
Rozdział 8. (Bez)sens resocjalizacji skazanych na najdłuższe kary pozbawienia wolności
Rozdział 9. Resocjalizacja więźniów starych. Wychowanie do umierania?
Rozdział 10. Więźniowie krótkoterminowi. Resocjalizacja błyskawiczna czy przeczekanie kary?
Rozdział 11. Resocjalizacja recydywistów, czyli rzecz o walce z wiatrakami
Rozdział 12. Przestępcy seksualni. Resocjalizacja biologiczna, czyli o pomieszaniu pedagogiki z medycyną
Zakończenie. Nowy paradygmat czy rewizja metodyki? W kierunku dobrych praktyk penitencjarnych
Bibliografia
Piotr Stępniak Prof. dr hab. Prawnik i kryminolog. Od roku 1999 kieruje nieprzerwanie Zakładem Penitencjarystyki w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Specjalizuje się w problematyce kary i środków karnych w ujęciu porównawczym, wykonywania kary pozbawienia wolności oraz funkcjonowania systemów penitencjarnych. Jest autorem wielu publikacji w tym zakresie. Przez wiele lat był doradcą Ministra Sprawiedliwości oraz Dyrektora Generalnego Służby Więziennej. W latach 2013-2017 przewodniczył Polskiemu Towarzystwu Penitencjarnemu. W latach 1989, 1992 i 1996 był 3-krotnym stypendystą Rządu Francuskiego. Obecnie wykłada jako profesor visiting w Uniwersytetach Pau et Pays de L`Adour oraz Bordeaux we Francji. Jest członkiem międzynarodowych organizacji naukowych i eksperckich. Od roku 2019 pełni funkcję wiceprezydenta Comité International des Penalistes Francophones (Francja).