Mózg a ciało w psychoterapii

Spis treści:

Wprowadzenie
        
Rozdział pierwszy. Komunikacja niewerbalna intensywniej pobudzająca neurony prawej półkuli mózgowej
        
1.1. Istota komunikacji interpersonalnej
1.2. Próba syntezy definicji komunikacji niewerbalnej
1.3. Kanały komunikacji niewerbalnej
        
Rozdział drugi. Niewerbalna komunikacja terapeutyczna uaktywniająca neurony lustrzane
        
2.1. „Lustra w mózgu”
2.2. Znaczenie przekazu bezsłownego
2.3. Sygnały niewerbalne w relacji terapeutycznej
2.4. Obserwacja zachowań niewerbalnych
        
Rozdział trzeci. Czytanie z twarzy pacjenta
        
3.1. Mimika a mózg
3.2. Morfopsychologia twarzy
3.2.1. Poziom instynktowny
3.2.2. Poziom emocjonalny
3.2.3. Poziom intelektualny
        
Rozdział czwarty. Terapeutyczne znaczenie ruchu gałek ocznych zwiększające częstotliwość fal mózgowych
        
4.1. Neurofizjologia ruchu gałek ocznych
4.2. Wzrokowe systemy reprezentacji i predykaty słowne
4.3. Wskazówki neurologiczno-behawioralne
4.4. Terapeutyczne odwrażliwianie ruchami gałek ocznych
        
Rozdział piąty. Terapia śmiechem – radosny mózg żyje dłużej
        
5.1. „Śmiech to zdrowie”
5.2. Rodzaje uśmiechu
5.3. Humor, dowcip i optymizm
5.4. Formy terapii śmiechem
        
Rozdział szósty. Terapeutyczna komunikacja proksemiczna uplastyczniająca mózg
        
6.1. Plastyczność mózgu a otoczenie fizyczne
6.2. Strefy dystansu fizycznego
6.3. Komunikacyjna funkcja mikrośrodowiska
6.4. Aranżacja miejsc siedzących
6.5. Zachowania terytorialne
        
Rozdział siódmy. Dotyk – więź terapeutyczna pobudzająca układ limbiczny
        
7.1. Psychofizjologia dotyku
7.2. Dotyk jako narzędzie komunikacyjne
7.3. Znaczenie terapeutyczne dotyku
7.4. Inne zastosowania dotyku w terapii
        
Rozdział ósmy. Terapeutyczna komunikacja wokalna aktywizująca korę motoryczną
        
8.1. Metakomunikacja paralingwistyczna
8.2. Parametry i sposób prezentacji sygnałów wokalnych
8.3. Diagnoza oparta na przekazach głosowych
        
Postscriptum
Bibliografia

Prof. dr hab. Marek Poźniak, Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi:

Autor (…) uzasadnia terapeutyczną wyjątkowość zachowań niewerbalnych z perspektywy neuronauk, a ściślej najnowszej wiedzy o mózgu. To obowiązkowa lektura zarówno dla specjalistów (psychoterapeutów, psychologów, lekarzy), a także studentów kierunków medycznych i paramedycznych, psychologii klinicznej, pedagogiki specjalnej, terapii pedagogicznej oraz kierunków pokrewnych (…)

Prof. dr hab. Andrzej Ładyżyński, Uniwersytet Wrocławski:

Autor w sposób bardzo szczegółowy przygląda się odczytywaniu mimiki pacjenta, koncentruje się na ruchu gałek ocznych, zwraca uwagę na terapię śmiechem a także odnosi się do proksemicznych wzorów komunikacji. Podejmuje niezwykle ważny temat więzi terapeutycznej tworzonej poprzez dotyk.