Moje życie z psychologią. Pół wieku razem

Spis treści:

Od autorki
        
1. Moja droga do psychologii
        
Dzieciństwo – z powojenną Pragą w tle
Lata licealne – w czasach tzw. komuny
        
2. Uniwersytet Warszawski mojej młodości. Studia na Wydziale Pedagogiki i Psychologii
        
Pierwsze lata studiów. Wspaniali uczeni i koledzy z tamtych lat
Wyższe lata studiów – specjalizacja
Rzut oka na Uniwersytet z perspektywy półwiecza
    
3. Praca na Uniwersytecie Warszawskim
        
Asystentura w Zakładzie u prof. Haliny Spionek
   O osobie Mistrzyni
Metodologiczna koncepcja Haliny Spionek stworzenia psychologii klinicznej dziecka
   Osiągnięcia warszawskiej szkoły psychologii klinicznej dziecka
Haliny Spionek
   Praca doktorska Zaburzenia psychoruchowego rozwoju i trudności szkolne dzieci z padaczką jako szczegółowy przykład podejścia metodologicznego szkoły warszawskiej
   Kontynuatorzy dzieła
Okres naukowej samodzielności
   Problemy po odejściu Mistrzyni, zagrożenie specjalizacji
Powstanie Ośrodka Terapeutycznego dla Dzieci
   Pierwsi podopieczni: dzieci z autyzmem. Czego się o nich i od nich nauczyliśmy?
   Dzieci z upośledzeniem umysłowym. Odkrycie poczucia sprawczości i autonomii Ja dla rozwoju funkcji intelektualnych.
   Rewolucja w rehabilitacji
   Dzieci z porażeniem mózgowym i tworzące się zręby integracji społecznej
   Dzieci z zakładów opieki społecznej: od horroru i beznadziei życia do prób normalizacji
   Rodziny dzieci z zaburzeniami rozwoju. Jak poznawaliśmy ich problemy i włączyliśmy się do pracy wspólnej
   Specjalne problemy rodzin zastępczych i adopcyjnych
        
4. Z macierzystej uczelni w świat
        
Pierwsze kroki na zewnątrz – na Uniwersytet Jagielloński
   W Instytucie Psychoneurologicznym – tematy resortowe, praca nad specjalizacją
   Komitety Naukowe Polskiej Akademii Nauk: Psychologii i Rehabilitacji
   Polskie Towarzystwo Psychologiczne – zjazdy, praca nad ustawą
o zawodzie i inne
PTP – nurt specjalistyczny. Sekcja Psychologii Klinicznej Dziecka
   Współpraca z wydawnictwami
   Kontakty z uczelniami
Krajowy Komitet do spraw Adopcji
Sprawy oświatowe w nowym porządku społecznym
Akcja „Rodzić po ludzku” i interwencje medialne
Organizacje pozarządowe. Współpraca z ruchami rodziców i innymi
podmiotami
        
5. Na rozdrożu – między Warszawą a Bydgoszczą
        
Rozstanie z Uniwersytetem Warszawskim
Początki na Akademii Bydgoskiej
        
6. Praca na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
        
Akademickie Centrum Pomocy Psychologicznej i ciąg dalszy pracy
klinicznej z dziećmi i rodzinami
   Dzieci z opóźnionym rozwojem i psychoterapia rodzin
   Dzieci z wadami genetycznymi i zjazdy rodzin
   Dzieci z mutyzmem i ich rodzinne tajemnice
W kierunku psychologii klinicznej osób dorosłych
   Dorośli niepełnosprawni, problemy seksualności
   Chorzy psychicznie, kwestie odpowiedzialności
   Zaburzenia osobowości naszych czasów
        
7. Bilans 50-lecia. Niczego nie żałuję, ale może jednak...
        
Bibliografia Małgorzaty Kościelskiej
Indeks nazwisk

prof. dr hab. Barbara Bokus:

Książka Moje życie z psychologią. Pół wieku razem to autobiografia wybitnej Uczonej, której wkład w rozwój psychologii klinicznej w Polsce jest niezaprzeczalny, a psychologia kliniczna dziecka na trwale łączona z Jej nazwiskiem. Tym samym autobiografia naukowa Profesor Małgorzaty Kościelskiej to także obraz naszej dyscypliny, jej współczesne oblicze i to, jak się ono kształtowało. (...) Dla Czytelników będzie to fascynująca lektura. Pokaże bowiem historię ośrodków akademickich powołanych do badań z psychologii klinicznej dziecka, rozwój działań tam podjętych, związki między badaniami naukowymi a praktyką psychologiczną, pracę nauczycieli akademickich wprowadzających studentów w proces diagnozowania i terapii dzieci oraz ich rodzin. (...) W książce odnajdujemy fakty, które warto uchronić od zapomnienia. Odnajdujemy w niej ludzi, którzy dla psychologii akademickiej i jej związków z szeroko rozumianą praktyką psychologiczną uczynili bardzo wiele. (...) W autobiografii, jak w soczewce ukazane są zmiany, które w okresie półwiecza miały miejsce w psychologii klinicznej jako dyscyplinie teoretycznej i stosowanej. Autobiografia naukowa Pierwszej Damy psychologii klinicznej dziecka w Polsce pokazuje, jak ta dyscyplina, początkowo służebna wobec innych nauk, stała się dyscypliną autonomiczną, z  własnym obszarem badań, metodologią i  rozwiązaniami proponowanymi służbie zdrowia, szkolnictwu i innym dziedzinom życia społecznego. Ta książka będzie z zainteresowaniem przyjęta przez pracowników naukowych, przez studentów (i to nie tylko psychologii), przez psychologów, pedagogów oraz medyków zatrudnionych w różnych ośrodkach pracy z dziećmi, młodzieżą i osobami dorosłymi, a także (w co nie wątpię) przez rodziców i opiekunów osób z różnymi formami niepełnosprawności.