Autonomia szkół wyższych a instytucjonalne mechanizmy zapewnienia jakości w Polsce i wybranych państwach europejskich

Książka obejmuje tą część prawa szkolnictwa wyższego, która dotyczy autonomii uczelni oraz jakości kształcenia. Czytelnik odnajdzie w książce zagadnienia dotyczące obowiązującego ustawodawstwa w zakresie szkolnictwa wyższego w ośmiu państwach europejskich (we Francji, w Hiszpanii, w Niemczech, w Norwegii, w Polsce, w Szwajcarii, w Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech). Autorka przeanalizowała wpływ instytucjonalnych mechanizmów zapewnienia jakości na autonomię szkół wyższych i wykazała, że istnieje współzależność między ustanowieniem instytucjonalnego mechanizmu zapewnienia jakości w danym państwie a przyjętym w nim modelem tradycyjnego uniwersytetu i w ogóle systemu szkolnictwa wyższego. Ustaliła w przypadku Polski czy obowiązujące regulacje prawne stwarzają perspektywy właściwego ukształtowania polityki edukacyjnej państwa w obszarze szkolnictwa wyższego. Wykazała ponadto ewaluujący charakter autonomii szkół wyższych.

Lektura książki przybliży Czytelnikom podstawowe czynniki mające wpływ na tworzenie regulacji prawnych w zakresie instytucjonalnych mechanizmów zapewnienia jakości. Czytelnik będzie mógł zapoznać się z całością problematyki związanej ze statusem prawnym komisji do spraw zapewnienia jakości, podstawą prawną ich działania oraz rozwiązaniami organizacyjnymi w zakresie ich funkcjonowania. Książka zawiera także pełen opis procesu oceny jakości, w szczególności formy oceny (programową, instytucjonalną i systemową) oraz stosowane procedury (ewaluację, audyt, akredytację i benchmarking), a także przegląd porównawczy istotnych aspektów związanych z realizacją Procesu Bolońskiego. W ramach przeprowadzonych badań w przypadku Polski uwzględniono stan prawny na dzień 1 stycznia 2012 r., natomiast w przypadku pozostałych państw stan prawny na dzień 1 stycznia 2011 r.

Autor książki

jest absolwentką Wydziału Administracji i Nauk Społecznych oraz Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Studiowała drugi rok prawa na Sorbonie w Paryżu. Prowadziła kwerendę w Archiwum Watykańskim. Stopień naukowy doktora nauk prawnych obroniła na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Jest starszym specjalistą w Biurze Polskiej Komisji Akredytacyjnej i ekspertem formalno-prawnym Polskiej Komisji Akredytacyjnej. Prowadzi badania naukowe z zakresu prawa o szkolnictwie wyższym, autonomii uniwersytetów i zapewnienia jakości kształcenia.