Pedagogika. Podręcznik dla pierwszego stopnia kształcenia na poziomie wyższym
- Autor: Teresa Hejnicka-Bezwińska
- Wydawca: Difin
- ISBN: 978-83-7930-925-2
- Data wydania: 2015
- Liczba stron/format: 292/B5
- Oprawa: miękka
Cena detaliczna
-
55.00 zł
49.50 zł
- Najniższa cena z ostatnich 30 dni: 49.50 zł
- Darmowa dostawa od 200 zł
- Wysyłka w ciągu 24h
10% taniej
Dostępność:
Duża ilość w magazynie
Podręcznik może być wykorzystywany przez studentów pedagogiki, pedagogiki specjalnej, kierunków przygotowujących do zawodu pedagoga i nauczyciela, jak również przez środowisko naukowe i dydaktyczne oraz osoby zajmujące się zawodowo problemami edukacji. Korzystając z niego, studenci zyskają rozeznanie w najważniejszych trendach pedagogicznego myślenia o edukacji, a także ogólnie poznają dorobek współczesnych nauk humanistycznych i społecznych. Będzie on zatem przydatny w kontekście zarówno tych przedmiotów, których celem jest wprowadzenie do studiowania pedagogiki, jak i tych, których celem jest syntetyzowanie wiedzy i doświadczeń nauk humanistycznych związanych z praktyką edukacyjną.
Pierwsza część książki obejmuje początki i rozwój pedagogiki w cywilizacji zachodniej, część drugą poświęcono najważniejszym problemom pedagogiki współczesnej, a także zagadnieniom łączenia teorii pedagogicznej z praktyką edukacyjną. W obu częściach odpowiednie miejsce zajmuje problematyka związana z pedagogiką polską.
Pierwsza część książki obejmuje początki i rozwój pedagogiki w cywilizacji zachodniej, część drugą poświęcono najważniejszym problemom pedagogiki współczesnej, a także zagadnieniom łączenia teorii pedagogicznej z praktyką edukacyjną. W obu częściach odpowiednie miejsce zajmuje problematyka związana z pedagogiką polską.
Spis treści:
Wstęp
Część I. Geneza i rozwój pedagogiki
Rozdział 1. Geneza i rozwój pedagogiki w cywilizacji zachodniej
Wprowadzenie
1.1. Nowoczesny model nauki
1.1.1. Powstanie i rozwój uniwersytetów
1.1.2. Model nauki w cywilizacji europejskiej epoki nowoczesnej
1.1.3. Proces instytucjonalizacji i dyscyplinaryzacji w nauce
1.2. Powstanie i rozwój pedagogiki
1.2.1. Wkład Immanuela Kanta w proces instytucjonalizacji pedagogiki
1.2.2. Wkład innych filozofów w rozwój pedagogiki niemieckiej
1.2.3. Przyczyny oporu wobec instytucjonalizacji pedagogiki w XIX wieku
1.3. Prekursorzy badań nad edukacją
1.3.1. Johann Friedrich Herbart – prekursor pedagogiki europejskiej
1.3.2. John Dewey – prekursor badań nad edukacją w kulturze amerykańskiej
1.4. Recepcja doktryny edukacyjnej Herbarta i Deweya
1.4.1. Recepcja doktryny nauczania wychowującego przez herbartystów
1.4.2. Recepcja doktryny nauczania i uczenie się przez działanie Deweya
Uwagi końcowe
Rozdział 2. Rozwój pedagogiki w Polsce
Wprowadzenie
2.1. Rola Galicji w tworzeniu warunków dla rozwoju nauki i oświaty
2.1.1. Wizja rozwoju pedagogiki i jej związków z praktyką edukacyjną wygenerowana na Uniwersytecie Lwowskim
2.1.2. Wizja rozwoju pedagogiki i jej związków z praktyką edukacyjną wygenerowana na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie
2.2. Ruchy społeczne na rzecz zmian w praktyce edukacyjnej na przełomie XIX i XX w.
2.3. Pedagogika w II Rzeczpospolitej
2.4. Pedagogika od 1939 roku do przełomu lat 60. i 70.
2.4.1. Pedagogika w latach 1939–1944
2.4.2. Pedagogika od 1945 roku do przełomu lat 60. i 70.
2.4.2.1. Kategorie pojęciowe potrzebne do opisu wielkiej zmiany kulturowej po roku 1945
2.4.2.2. Skuteczność działań zmierzających do likwidacji pedagogiki tradycyjnej
2.4.2.3. Skuteczność działań w tworzeniu warunków dla powstania „nowej” pedagogiki
2.4.3. Pedagogika w latach 70. i 80.
Uwagi końcowe
Część II. Kluczowe problemy współczesnej pedagogiki
Rozdział 3. Proces przechodzenia od pedagogiki tradycyjnej do pedagogiki współczesnej
Wprowadzenie
3.1. Charakterystyka świata, w którym narodził się nowoczesny model nauki
3.2. Charakterystyka procesu przechodzenia od świata nowoczesnego do świata ponowoczesnego
3.3. Zmiana założeń konstytuujących model nauki w procesie zmiany
3.4. Zmiana w pedagogice
3.5. Zmiana relacji między pedagogiką a praktyką edukacyjną
Uwagi końcowe
Rozdział 4. Przedmiot badań i system pojęciowy współczesnej pedagogiki polskiej
Wprowadzenie
4.1. Procesy edukacyjne jako przedmiot badań pedagogicznych
4.1.1. Procesy nauczania i uczenia się w systemie oświatowym
4.1.2. Procesy społecznego uczenia się ludzi
4.2. Uwarunkowania dyskursu edukacyjnego jako przedmiot badań pedagogicznych
4.2.1. Warunki, w jakich dyskurs jest możliwy
4.2.2. Interesy związane ze społecznym dyskursem o edukacji
4.2.3. Źródła i przyczyny niezadowalającego zakresu i poziomu dyskursu
Uwagi końcowe
Rozdział 5. Związek teorii pedagogicznej z praktyką edukacyjną
Wprowadzenie
5.1. Wiedza naukowa o edukacji (teorie pedagogiczne) i jej związek z filozofią oraz szczegółowymi dyscyplinami naukowymi
5.2. Pedagogie jako wytwory kulturowe
5.2.1. Ograniczenia związane z użyciem (zastosowaniem) wiedzy naukowej
5.2.2. Rehabilitacja refleksyjności w warunkach zmiany kulturowej
5.2.3. Pedagogie na mapie pojęciowej współczesnej pedagogiki
5.3. Status polityki oświatowej i jej związek z pedagogiką
Uwagi końcowe
Zakończenie
Gra o edukację
Uwagi metodyczne
Bibliografia prac cytowanych
Wykaz terminów zdefiniowanych w podręczniku
Wykaz skrótów
Spis tablic i rycin
Wstęp
Część I. Geneza i rozwój pedagogiki
Rozdział 1. Geneza i rozwój pedagogiki w cywilizacji zachodniej
Wprowadzenie
1.1. Nowoczesny model nauki
1.1.1. Powstanie i rozwój uniwersytetów
1.1.2. Model nauki w cywilizacji europejskiej epoki nowoczesnej
1.1.3. Proces instytucjonalizacji i dyscyplinaryzacji w nauce
1.2. Powstanie i rozwój pedagogiki
1.2.1. Wkład Immanuela Kanta w proces instytucjonalizacji pedagogiki
1.2.2. Wkład innych filozofów w rozwój pedagogiki niemieckiej
1.2.3. Przyczyny oporu wobec instytucjonalizacji pedagogiki w XIX wieku
1.3. Prekursorzy badań nad edukacją
1.3.1. Johann Friedrich Herbart – prekursor pedagogiki europejskiej
1.3.2. John Dewey – prekursor badań nad edukacją w kulturze amerykańskiej
1.4. Recepcja doktryny edukacyjnej Herbarta i Deweya
1.4.1. Recepcja doktryny nauczania wychowującego przez herbartystów
1.4.2. Recepcja doktryny nauczania i uczenie się przez działanie Deweya
Uwagi końcowe
Rozdział 2. Rozwój pedagogiki w Polsce
Wprowadzenie
2.1. Rola Galicji w tworzeniu warunków dla rozwoju nauki i oświaty
2.1.1. Wizja rozwoju pedagogiki i jej związków z praktyką edukacyjną wygenerowana na Uniwersytecie Lwowskim
2.1.2. Wizja rozwoju pedagogiki i jej związków z praktyką edukacyjną wygenerowana na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie
2.2. Ruchy społeczne na rzecz zmian w praktyce edukacyjnej na przełomie XIX i XX w.
2.3. Pedagogika w II Rzeczpospolitej
2.4. Pedagogika od 1939 roku do przełomu lat 60. i 70.
2.4.1. Pedagogika w latach 1939–1944
2.4.2. Pedagogika od 1945 roku do przełomu lat 60. i 70.
2.4.2.1. Kategorie pojęciowe potrzebne do opisu wielkiej zmiany kulturowej po roku 1945
2.4.2.2. Skuteczność działań zmierzających do likwidacji pedagogiki tradycyjnej
2.4.2.3. Skuteczność działań w tworzeniu warunków dla powstania „nowej” pedagogiki
2.4.3. Pedagogika w latach 70. i 80.
Uwagi końcowe
Część II. Kluczowe problemy współczesnej pedagogiki
Rozdział 3. Proces przechodzenia od pedagogiki tradycyjnej do pedagogiki współczesnej
Wprowadzenie
3.1. Charakterystyka świata, w którym narodził się nowoczesny model nauki
3.2. Charakterystyka procesu przechodzenia od świata nowoczesnego do świata ponowoczesnego
3.3. Zmiana założeń konstytuujących model nauki w procesie zmiany
3.4. Zmiana w pedagogice
3.5. Zmiana relacji między pedagogiką a praktyką edukacyjną
Uwagi końcowe
Rozdział 4. Przedmiot badań i system pojęciowy współczesnej pedagogiki polskiej
Wprowadzenie
4.1. Procesy edukacyjne jako przedmiot badań pedagogicznych
4.1.1. Procesy nauczania i uczenia się w systemie oświatowym
4.1.2. Procesy społecznego uczenia się ludzi
4.2. Uwarunkowania dyskursu edukacyjnego jako przedmiot badań pedagogicznych
4.2.1. Warunki, w jakich dyskurs jest możliwy
4.2.2. Interesy związane ze społecznym dyskursem o edukacji
4.2.3. Źródła i przyczyny niezadowalającego zakresu i poziomu dyskursu
Uwagi końcowe
Rozdział 5. Związek teorii pedagogicznej z praktyką edukacyjną
Wprowadzenie
5.1. Wiedza naukowa o edukacji (teorie pedagogiczne) i jej związek z filozofią oraz szczegółowymi dyscyplinami naukowymi
5.2. Pedagogie jako wytwory kulturowe
5.2.1. Ograniczenia związane z użyciem (zastosowaniem) wiedzy naukowej
5.2.2. Rehabilitacja refleksyjności w warunkach zmiany kulturowej
5.2.3. Pedagogie na mapie pojęciowej współczesnej pedagogiki
5.3. Status polityki oświatowej i jej związek z pedagogiką
Uwagi końcowe
Zakończenie
Gra o edukację
Uwagi metodyczne
Bibliografia prac cytowanych
Wykaz terminów zdefiniowanych w podręczniku
Wykaz skrótów
Spis tablic i rycin
Teresa Hejnicka-Bezwińska prof. zw. dr hab., pedagog i filolog; badacz o bogatym dorobku, potwierdzonym wieloma publikacjami z zakresu pedagogiki ogólnej, historii pedagogiki i praktyki edukacyjnej XX wieku, polityki oświatowej oraz juwentologii (nauki o młodzieży). Kierowała przez wiele lat Katedrą Pedagogiki Ogólnej i Porównawczej na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego, a wcześniej WSP w Bydgoszczy. Jest członkiem Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. W latach 1999-2014 przewodniczyła Zespołowi Pedagogiki Ogólnej przy KNP PAN.