Patologia cyfrowego dzieciństwa i młodości. Przyczyny, skutki, zapobieganie w rodzinach i w szkołach

Spis treści:

Wstęp

Rozdział 1. Rodzina w literaturze przedmiotu w ujęciu interdyscyplinarnym

1.1. Definicje i funkcje rodziny
1.2. Czynniki integrujące i dezintegrujące rodzinę  
1.3. Eurosieroctwo – patologiczne skutki dla członków rodziny – rodziców i dzieci
1.4. Pracoholizm, nowe groźne uzależnienie  w XXI wieku
1.5. Inne patologiczne zachowania (uzależnienia)  dotyczące rodziny

Rozdział 2. Edukacja cyfrowa dzieci i młodzieży we współczesnych szkołach

2.1. Proces nauczania i wychowania w szkołach - kształtowanie osobowości dzieci i młodzieży  
2.2. Program digitalizacji (cyfryzacji) i działalność Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego dotyczący kultury i szkolnictwa w Polsce  
2.3. Kompetencje i umiejętności dzieci w szkołach w zakresie korzystania z Internetu  
2.4. Edukacja dzieci i młodzieży w szkołach w zakresie cyberprzemocy w Internecie i bezpieczeństwa psychologicznego oraz prawnego  

Rozdział 3. Patologiczne formy komunikowania się dzieci i młodzieży w cyberprzestrzeni

3.1. Internetoholizm. Komunikowanie się dzieci i młodzieży w Internecie – od pokusy do hikikomori, choroby cywilizacyjnej na świecie
3.2. Cyberprzemoc w cyberprzestrzeni – patologiczne formy komunikowania w opinii studentów
3.3. Portale społecznościowe, grupy komputerowe i inne zagrożenia dla osobowości dzieci i młodzieży w cyberprzestrzeni
3.4. Fonoholizm – uzależnienie od telefonów komórkowych dzieci i młodzieży. Atrakcje i niebezpieczeństwa  
3.5. Seksting, seksoholizm, pedofilia, prostytucja  nieletnich – niemoralne i przestępcze komunikowanie się wśród dzieci, młodzieży i dorosłych
3.6. Tożsamość dzieci i młodzieży w Internecie – JA realne – JA wirtualne

Rozdział 4. Samotność dzieci i młodzieży w cyberprzestrzeni

4.1. Pojęcie, rodzaje, przyczyny i skutki samotności w ujęciu interdyscyplinarnym
4.2. „Samotność razem” dzieci i młodzieży w cyberprzestrzeni
4.3. Komunikowanie się patologiczne w Internecie na przykładzie sprzedaży i zakupu leków
4.4. Sytuacje trudne w cyberprzestrzeni (stresowe) w komunikowaniu się  dzieci i młodzieży

Rozdział 5. Jak zapobiegać patologii cyfrowej, ograniczać ją i leczyć dzieci i młodzież z uzależnień?  

5.1. Czy istnieje i jak powstaje demencja cyfrowa w mózgu człowieka pod wpływem technologii  komunikowania się w cyberprzestrzeni?
5.2. Jak powstaje JA wirtualne oraz tożsamość  internetowa?  
5.3. „Cyfrowa głupota” – ekshibicjonizm psychiczny  i fizyczny w cyberprzestrzeni wśród dzieci  i młodzieży
5.4. Leczenie uzależnienia od urządzeń cyfrowych  – detoks indywidualny i w ośrodkach zamkniętych  

Zakończenie i wnioski
Spis rysunków i tabel
Bibliografia

» Tomasz Prymak, Problemy Wczesnej Edukacji nr 4/2014 »
» Dziennik Łódzki nr 226 z 29.09.2014 r. »
» Rozmowa "Dziennika Bałtyckiego" »

dr hab. prof. Politechniki Opolskiej Krzysztof Kowalik:

Oprócz diagnozy Stanisław Kozak sugeruje także sposoby zapobiegania oraz leczenia patologii wynikających z obcowania z cyberprzestrzenią. Sugestie te tym bardziej przekonują, gdy po lekturze wcześniejszych rozdziałów stworzymy i, być może, poszerzymy o własne, nieujęte w książce, przejawy owej patologii: uzależnienia, fonoholizm, cyberprzemoc czy cały zestaw nadużyć w zakresie etyki seksualnej. Subiektywnie największe wrażenie wywiera lektura rozdziału na temat samotności w cyberprzestrzeni, gdyż jest to zarówno jedna z przyczyn, jak i najdramatyczniejszy skutek bezrefleksyjnego zanurzania się w nieznany i nieuświadomiony co do zagrożeń obszar.

Książka dr. S. Kozaka jest wyważoną propozycją spojrzenia na zjawisko, które wymyka się społecznej kontroli. Niemniej sensowna promocja właściwych zachowań w tej przestrzeni zdecydowanie broni nas przed patologiami i nadużyciami. Gorąco polecam publikację tej książki właśnie dla jej merytorycznych, wychowawczych i edukacyjnych walorów. Rodzicom i nauczycielom tę lekturę poleciłbym najbardziej.