Działania patrolowe lekkiej piechoty

Spis treści:

Wstęp

Spis ważniejszych skrótów użytych w rysunkach

Rozdział I. PODSTAWY DZIAŁAŃ PATROLOWYCH LEKKIEJ PIECHOTY

I.1. Zadania lekkiej piechoty w działaniach patrolowych
I.2. Organizacja pododdziałów lekkiej piechoty (pluton, drużyna, grupa, sekcja) w działaniach patrolowych
I.2a. Zespół dowodzenia i stałe zespoły specjalistyczne
I.2b. Organizacja pododdziałów w patrolu rozpoznawczym
I.2c. Organizacja pododdziałów w patrolu bojowym

ROZDZIAŁ II. PLANOWANIE I ORGANIZACJA DZIAŁANIA

II.1. Proces dowodzenia i jego składowe
II.1a. Ustalenie położenia
II.1b. Wstępne planowanie działań
II.2. Rozkaz bojowy i zarządzenie bojowe
II.2a. Rozkaz bojowy (format)
II.2b. Zarządzenie bojowe (rozkaz uzupełniający)
II.3. Kontrola przygotowania do wykonania zadania
II.3a. Wstępna kontrola sprzętu
II.3b. Wstępna inspekcja sprzętu i żołnierzy
II.3c. Ćwiczenie przygotowawcze
II.3d. Kontrola sprzętu przed zadaniem
II.4. Odprawa po wykonaniu zadania (odprawa poakcyjna)

ROZDZIAŁ III. PLUTON I DRUŻYNA LEKKIEJ PIECHOTY W DZIAŁANIACH PATROLOWYCH

III.1. Podstawy taktyki indywidualnej w działaniach patrolowych
III.1a. Nawigacja lądowa
III.1b. Wykorzystanie walorów taktycznych terenu
III.1c. Maskowanie
III.1d. Skryte przemieszczanie się sił patrolu
III.1e. Prowadzenie obserwacji
III.1f. Wykrywanie śladów obecności przeciwnika (tropienie)
III.1g. Łączność radiowa i sygnały dowodzenia
III.2. Standardowe procedury operacyjne pododdziału w działaniu na polu walki
III.2a. Szyki i ugrupowania pododdziałów w czasie przemieszczania się w działaniach patrolowych
III.2b. Szyki i ugrupowania sekcji, drużyny i plutonu
III.2c. Postój ubezpieczony
III.2d. Rejon ześrodkowania
III.2e. Pokonywanie terenu niebezpiecznego (ang. danger area)
III.2f. Reorganizacja sił
III.2g. Baza przejściowa pododdziału
III.2h. Działanie na punkcie kontaktowym
III.3. Zasady walki patrolu w kontakcie z przeciwnikiem
III.3a. Reakcja na kontakt bojowy (wzrokowy/ogniowy, ang. react to contact)
III.3b. Zerwanie kontaktu (ang. breaking contact)
III.3c. Natarcie improwizowane (ang. hasty assault, hasty attack)
III.3d. Przejście do obrony improwizowanej (ang. hasty defence)
III.3e. Zniszczenie umocnionego stanowiska ogniowego (ang. knock out a bunker)
III.3f. Reakcja na zasadzkę (ang. react to ambush)
III.3g. Reakcja na ogień snajpera (ang.react to sniper fire)
III.3h. Reakcja na IED
III.3i. Wejście i oczyszczenie transzei (ang. enter and clear a trench)
III.3j. Wykonanie i zabezpieczenie przejścia przez pas zapór przeciwpiechotnych
III.4. Działania taktyczne w patrolu rozpoznawczym
III.4a. Rozpoznanie obiektu
III.4b. Posterunek obserwacyjny
III.4c. Rozpoznanie rejonu
III.4e. Rozpoznawanie szeregu obiektów
III.4f. Rozpoznanie trasy (szlaku komunikacyjnego)
III.4g. Rozpoznanie przedmiotów terenowych
III.4h. Rozpoznanie walką
III.4i. Wykorzystanie snajperów do prowadzenia rozpoznania
III.5. Działania taktyczne w patrolu bojowym
III.5a. Zasadzka
III.5b. Rajd (wypad, napad) plutonu piechoty
III.5c. Opuszczanie i powrót w ugrupowanie sił własnych (przekraczanie przedniej linii wojsk własnych, FLOT)
III.5c. Walka z bronią pancerną (zasadzka przeciwpancerna)

ROZDZIAŁ IV. WYBRANE ASPEKTY PRZYGOTOWANIA ŻOŁNIERZA PIECHOTY DO DZIAŁAŃ PATROLOWYCH

IV.1. Przygotowanie fizyczne
IV.1a. Marsz
IV.1b. Skoki
IV.1c. Bieg
IV.1d. Wyskok/zeskok (lądowanie)
IV.1e. Przenoszenie rannego
IV.2. Uzbrojenie, sprzęt i wyposażenie
IV.2a. Uzbrojenie i wyposażenie indywidualne
IV.2b. Uzbrojenie

Aneksy

Bibliografia
 

» Tomasz Wieczorek, www.nowastrategia.org.pl »

gen. dyw. dr Roman POLKO:

Podręcznik Pawła Makowca i Marka Mroszczyka to coś więcej niż „battle drills”: taktyka walki lekkiej piechoty. To odpowiedź na współczesne wyzwania. Jak walczyć z niewidzialnym przeciwnikiem, z terrorystą/partyzantem, który działa na swoim terenie i ma wsparcie lokalnej ludności? Jak wykorzystać teren, technikę na naszą korzyść? Jak wspólnie zaplanować działania, by wtedy, gdy o naszym życiu decydują ułamki sekund, nie dochodziło do żadnych nieporozumień? Planowanie, komunikacja, standardowe procedury operacyjne nie są przez autorów narzucane, ale stanowią tworzywo do twórczego rozwijania w konkretnej sytuacji bojowej. To książka, którą zdecydowanie polecam!


mjr rez. Krzysztof WÓJCIK, "RANGERS, Lead the Way... ”"

W walce diabeł tkwi w szczegółach. Znajdziesz je w tym podręczniku, jeśli chcesz sprawić przeciwnikowi przysłowiowe piekło. Pod okiem bowiem doświadczonych instruktorów taktyki, w oparciu o wiedzę i wzorce zebrane w tej książce, pluton piechoty będzie dobrze przygotowany do działań patrolowych i nieregularnych. Istotne znaczenie ma również potencjalnie odstraszające oddziaływanie tak wyszkolonych pododdziałów. Przeciwnik będzie analizował historyczną strategię oraz taktykę walki obronnej Polski. Majorzy: Jan Piwnik „Ponury”, Henryk Dobrzański „Hubal”, Zygmunt Szendzielarz „Łupaszka” i wielu innych wybitnych dowódców partyzanckich – przez pamięć o ich działaniach – nadal mogą bronić Ojczyzny, jeżeli my będziemy propagować takie podręczniki.