Metody przypisania wyników zarządzania na rynku akcji i papierów dłużnych

Spis treści:
   
Wstęp

1. KONSTRUOWANIE PORTFELA INWESTYCYJNEGO I STRATEGIE INWESTYCYJNE

2. PRZYPISANIE WYNIKÓW ZARZĄDZANIA PORTFELEM (performance attribution)

2.1. Decyzje dotyczące alokacji aktywów
2.2. Analiza poszczególnych sektorów (branż)
2.3. Metoda oceny efektywności zarządzania portfelem E. Famy
2.3.1. Dywersyfikacja
2.3.2. Selektywność netto
2.4. Arytmetyczne metody przypisania wyników zarządzania
2.4.1. Model Brinsona
2.4.2. Metoda Brinson, Hood i Beebower
2.4.2.1. Alokacja aktywów (asset allocation)
2.4.2.2. Wybór (selekcja) akcji (security selection)
2.4.2.3. Interakcja
2.4.3. Model Brinsona i Fachlera
2.4.4. Uwagi na temat interakcji
2.4.5. Model Blake’a, Lehmanna i Timmermmana
2.5. Geometryczna nadwyżkowa stopa zwrotu
2.5.1. Alokacja aktywów
2.5.2. Selekcja akcji
2.6. Waga poszczególnych sektorów w modelach
2.7. Dekompozycja składników przy stopie zwrotu obliczonej  z uwzględnieniem ważenia wielkością środków
2.8. Przypisanie wyników w strategii „kup i trzymaj”  oraz w portfelach z pozycjami krótkimi

3. PRZYPISANIE WYNIKÓW W KILKU OKRESACH ANALITYCZNYCH

3.1. Algorytmy wygładzeniowe – arytmetyczne stopy zwrotu
3.1.1. Metoda Carino
3.1.2. Metoda Menchero
3.1.3. Metoda GRAP
3.1.4. Metoda Frongello
3.1.5. Metoda Davies i Laker
3.1.6. Metoda Mirabelli
3.2. Algorytmy wygładzeniowe – geometryczne stopy zwrotu
3.2.1. Model Bacona
3.3. Problem annualizacji nadwyżkowych stóp zwrotu  (excess returns)
3.3.1. Annualizacja nadwyżkowych stóp zwrotu (excess returns)
3.3.2. Wieloetapowa atrybucja

4. PRZYPISANIE WYNIKÓW SKORYGOWANYCH O CZYNNIK RYZYKA (risk adjusted attribution)

5. ATRYBUCJA WYNIKÓW W PORTFELACH WIELOWALUTOWYCH (multi-currency attribution)

5.1. Model Ankrima i Hensela
5.2. Model Karnosky’ego i Singera
5.3. Geometryczna atrybucja wyników zarządzania portfelem wielowalutowym (geometric multi-currency attribution)
5.3.1. Prosta atrybucja walutowa
5.3.2. Efekt składania się stóp zwrotu w portfelach wielowalutowych (compounding)

6. ATRYBUCJA WYNIKÓW NA RYNKU INSTRUMENTÓW DŁUŻNYCH

6.1. Modele wyróżniające wpływ zmodyfikowanej duracji
6.1.1. Model Van Breukelena
6.1.2. Model Krishnamurthi
6.2. Modele wykorzystujące sekwencyjną wycenę  instrumentów
6.3. Modele oparte na wrażliwości portfeli
6.3.1. Model Campisi
6.3.2. Model Lorda
6.3.3. Model Kellera i Schlattera
6.3.4. Model opracowany przez Lehman Brothers
6.4. Modele wykorzystujące czynniki makroekonomiczne
6.5. Modele na rynkach międzynarodowych
6.5.1. International Performance Analysis (IPA)
6.5.2. Dekompozycja portfela zgodna z przebiegiem procesu  zarządzania inwestycjami
6.5.3. Model McLarena
6.6. Inne modele
6.6.1. Model Fonga, Pearsona i Vasicka (1983)
6.6.2. Zastosowanie modelu APT do portfeli papierów wierzycielskich
6.6.3. Model LIBOR Market

7. UKŁADY KRZYWYCH STÓP PROCENTOWYCH W TEORII ATRYBUCJI

7.1. Model polynomialny
7.2. Model Nelsona-Siegela
7.3. Model Barbera i Coppera
7.4. Modele dla papierów o kuponach zerowych
7.4.1. Model Vasicka
7.4.2. Model Cox – Ingersoll – Ross (CIR)
7.4.3. Model Heath – Jarrow – Morton (HJM)

ZAKOŃCZENIE
BIBLIOGRAFIA
ZAŁĄCZNIK – OPIS WYBRANYCH STANDARDÓW GIPS (Global Investment Performance Standards)