Globalna sieć Al-Kaidy. Nowe państwo islamskie?

Spis treści:

Słownictwo

Wstęp

Rozdział 1. Zarys historii Al-Kaidy

1.1. Biuro Usług w Pakistanie i narodziny Al-Kaidy (1979–1989)
1.2. Saudyjsko-pakistańskie interludium (1989–1992)
1.3. Przenosiny do Sudanu i rozbudowa struktur terrorystycznych (1992–1996)
1.4. Powrót do Afganistanu i wzrost potęgi Al-Kaidy (1996–2001)
1.5. Globalna ekspansja i rozwój sieci terroru (2001–2011)
1.6. Śmierć Usamy Ibn Ladina i zmiana przywództwa (2011)
1.7. Wojna w Syrii i Iraku oraz podziały w ruchu dżihadystycznym (2011–2017)

Rozdział 2. Oblicza współczesnego islamizmu – od salafizmu do kaidaizmu

2.1. Islamizm
2.2. Salafizm
2.3. Wahhabizm
2.4. Takfiryzm
2.5. Dżihadyzm

Rozdział 3. Ideologia Al-Kaidy. Podstawowe założenia i ideolodzy kaidaizmu

3.1. Istota i strategiczno-taktyczny wymiar ideologii kaidaizmu
3.2. Periodyzacja ewolucji ideologii kaidaistycznej
3.3. Schemat doktrynalny kaidaizmu
3.4. Ideolodzy kaidaizmu – zarys biograficzno-doktrynalny
3.4.1. Azzamizm – odrodzenie i instytucjonalizacja dżihadu
3.4.1.1. Biografia Abd Allaha Jusufa Azzama (1941–1989)
3.4.1.2. Zarys doktryny azzamizmu: instytucjonalizacja dżihadu
3.4.2. Ladinizm – internacjonalizacja dżihadu
3.4.2.1. Biografia Usamy Ibn Ladina (1957–2011)
3.4.2.2. Istota doktryny ladinizmu: globalizacja dżihadu
3.4.3. Zawahirizm – radykalizacja dżihadu
3.4.3.1. Biografia Ajmana az-Zawahiriego (1951–)
3.4.3.2. Zawahirizm – doktryna radykalizacji dżihadu
3.4.3.3. Zawahirizm a zakrawizm: umiarkowany radykalizm kontra hiperradykalizm
3.4.4. Surizm – decentralizacja dżihadu
3.4.4.1. Biografia Abu Musaba al-Suriego (1958–)
3.4.4.2. Doktryna surizmu – istota decentralizacji walki dżihadystycznej
3.4.5. Makdisizm – salafizacja dżihadu
3.4.5.1. Biografia Abu Mohammeda al-Makdisiego (1959–)
3.4.5.2. Makdisizm – doktryna salafizacji dżihadu

Rozdział 4. Struktura Al-Kaidy. Hierarchiczność, sieciowość, „wydmowość” i „glokalność”

4.1. Istota struktury organizacyjnej organizacji terrorystycznych
4.1.1. Uwagi typologiczne
4.1.2. Sieciowość struktury organizacyjnej organizacji terrorystycznych
4.1.3. Istota strukturalnej „glokalności” i „wydmowości”
4.2. Ewolucja struktury organizacyjnej Al-Kaidy
4.2.1. Hierarchiczno-sieciowa struktura organizacyjna „klasycznej” Al-Kaidy
4.2.2. Strukturalna ewolucja na początku XXI wieku – w kierunku globalnej sieci
4.2.2.1. Cechy szczególne sieciowej struktury Al-Kaidy
4.2.2.2. Centralne Dowództwo Al-Kaidy
4.2.2.3. Regionalne sieci komórek
4.2.2.3.1.  Al-Kaida w Jemenie (2002–2009) i Al-Kaida na Półwyspie Arabskim (2009–)
4.2.2.3.2. Al-Kaida w Iraku (2004–2006)
4.2.2.3.3. Al-Kaida w Islamskim Maghrebie (2006–)
4.2.2.3.4. Al-Kaida na Półwyspie Synaj (2011–)
4.2.2.3.5. Al-Kaida na Subkontynencie Indyjskim (2014–)
4.2.2.4. Sposób funkcjonowania i model organizacji autonomicznych komórek Al-Kaidy
4.2.2.4.1. Istota funkcjonowania i typologia autonomicznych komórek Al-Kaidy
4.2.2.4.2. Model organizacji autonomicznych komórek terrorystycznych Al-Kaidy
4.2.2.5. Organizacje afiliowane przy Al-Kaidzie – zakres i przejawy współpracy

Rozdział 5. E-Dżihad. Propaganda i strategia rekrutacyjna Al-Kaidy

5.1. Aktywność medialno-propagandowa Al-Kaidy
5.1.1. Istota, cele i ewolucja aktywności medialno-propagandowej Al-Kaidy
5.1.2. Najważniejsze przejawy aktywności propagandowej Al-Kaidy
5.1.2.1. Al-Kaida w świecie wirtualnym – dark web i media społecznościowe
5.1.2.1.1. Al-Kaida na Twitterze
5.1.2.1.2. Facebook i Al-Kaida
5.1.2.1.3. Telegram w strategii medialnej Al-Kaidy
5.1.2.1.4. Al-Kaida na Youtube
5.1.2.1.5. Al-Kaida w dark webie
5.1.2.2. Prasa Al-Kaidy
5.1.2.2.1. Prasa arabskojęzyczna
5.1.2.2.1.1. Biuletyn „Al-Naf?r” (2014–)
5.1.2.2.1.2. Magazyn „Al-Huda” (2016–)
5.1.2.2.1.3. Czasopismo dla kobiet – „Al-Szamika” (2011–2012)
5.1.2.2.2. Prasa w języku suahili
5.1.2.2.2.1. Periodyk „Al-Ghurabaa’” (2015–)
5.1.2.2.2.2. Czasopismo „Gaidi Mtaani” (2012–)
5.1.2.2.3. Periodyk w języku bengalskim – „Al-Balagh” (2016–)
5.1.2.2.4. Prasa w języku angielskim
5.1.2.2.4.1. Czasopismo „Inspire” (2010–)
5.1.2.2.4.1.1. Numery regularne czasopisma „Inspire”
5.1.2.2.4.1.2. Numery okazjonalne („Inspire Guide”)
5.1.2.2.4.2. Periodyk „Al-Risalah” (2015–)
5.1.2.2.4.4. Periodyk „Resurgence” (2014–2015)
5.1.2.2.4.5. Czasopismo „Amka” (2015)
5.2. Aktywność rekrutacyjna Al-Kaidy
5.2.1. Istota rekrutacji terrorystycznej i cykl rekrutacyjny
5.2.2. Taktyki rekrutacyjne i dynamika procesu rekrutacyjnego
5.2.3. Zagraniczni bojownicy Al-Kaidy
5.2.3.1. Istota terminu „zagraniczny bojownik”
5.2.3.2. „Zagraniczni bojownicy” Al-Kaidy w Iraku – casus grupy z Sindżar

Rozdział 6. Modus operandi Al-Kaidy. Asymetryczne metody walki dżihadystycznej

6.1. Uwagi w sprawie ewolucji modus operandi Al-Kaidy
6.2. Al-Kaida i wojna partyzancka
6.2.1. Strategia działań paramilitarnych Al-Kaidy
6.2.2. Taktyka działań paramilitarnych Al-Kaidy
6.2.3. Trening paramilitarny Al-Kaidy
6.3. Terroryzm w asymetrycznej taktyce Al-Kaidy
6.3.1. Definiowanie terminu „terroryzm” przez dżihadystów
6.3.2. Terroryzm klasyczny a terroryzm indywidualny
6.3.3. Ewolucja taktyki terrorystycznej Al-Kaidy
6.3.4. „Samotni dżihadyści” jako przejaw atomizacji aktywności operacyjnej Al-Kaidy
6.3.4.1. Istota i typologia fenomenu „samotnych wilków”
6.3.4.2. „Samotni dżihadyści” Al-Kaidy. Popularyzacja taktyki „indywidualnego terroryzmu dżihadystycznego”
6.3.5. Al-Kaida a megaterroryzm
6.3.5.1. Istota i ewolucja zagrożenia megaterrorystycznego
6.3.5.2. Al-Kaida i broń biologiczna
6.3.5.3. Broń chemiczna w arsenale Al-Kaidy?
6.3.5.4. Próby zdobycia broni radiologicznej przez Al-Kaidę
6.3.5.5. Zagrożenie użyciem broni atomowej ze strony Al-Kaidy
6.3.6. Al-Kaida a cyberterroryzm

Rozdział 7. Geografia terroru Al-Kaidy. Lokalne egzemplifikacje globalnej walki

7.1. Periodyzacja aktywności terrorystycznej Al-Kaidy
7.2. Azja jako główny obszar aktywności Al-Kaidy
7.2.1. Zamachy na Bali (Indonezja, 2002, 2005, 2009)
7.2.2. Akcja terrorystyczna w Bombaju (Indie, 2008)
7.3. Afryka – obszar walki z tzw. bliskim wrogiem
7.3.1. Zamach na ambasady amerykańskie w Nairobi i Dar es Salaam (Kenia, Tanzania, 1998)
7.3.2. Zamach w Casablance (Maroko, 2003)
7.3.3. Zamachy w Szarm El-Szejk (Egipt, 2004–2006)
7.3.4. Zamach w Nairobi (Kenia, 2013)
7.4. Europa – centrum walki z tzw. dalekim wrogiem
7.4.1. Zamach w Madrycie (Hiszpania, 2004)
7.4.2. Zamachy w Londynie (Wielka Brytania, 2005)
7.4.3. Zamach w Paryżu (Francja, 2015)
7.5. Ameryka Północna – casus zamachów w Waszyngtonie i Nowym Jorku (Stany Zjednoczone, 2001)

Rozdział 8. Pieniądze Al-Kaidy. Finansowanie globalnej sieci dżihadystycznej

8.1. Finansowanie współczesnego terroryzmu – uwagi wstępne
8.2. Przychody i polityka budżetowa Al-Kaidy
8.2.1. Źródła przychodów
8.2.2. Budżet i wielkość przychodów Al-Kaidy
8.3. Wydatki Al-Kaidy
8.3.1. Wydatki ogólne
8.3.2. Wydatki operacyjne
8.4. Kanały dystrybucji środków finansowych
8.4.1. Rola systemu hawala w finansowaniu aktywności operacyjnej Al-Kaidy
8.4.2. Kryptowaluty – nowe metody finansowania Al-Kaidy

Rozdział 9.  Przyszłość Al-Kaidy. Nowe dżihadystyczne protopaństwo, nowy kalifat?

9.1. Istota islamskiej państwowości – zarys ujęcia klasycznego i współczesnego
9.1.1. Idea państwa islamskiego – istota i atrybuty
9.1.2. Fenomen dżihadystycznego protopaństwa
9.1.3. „Zarządzanie barbarzyństwem” – strategia Abu Bakra al-Nadżiego zarządzania strukturami protopaństwowymi
9.2. Czy przywódcy Al-Kaidy rzeczywiście chcą utworzyć kalifat?
9.3. Jeden kalifat czy dwa kalifaty? Wpływ rywalizacji z Państwem Islamskim na realizację zamierzeń strategicznych Al-Kaidy
9.4. Kiedy powstanie kalifat Al-Kaidy?

Uwagi końcowe
Spis tabel
Spis rysunków
Spis map
Spis zdjęć
Bibliografia

Prof. Przemysław Osiewicz, Georgetown University, USA:

Niniejsza książka, autorstwa prof. Artura Wejksznera, uzupełnia znaczącą lukę na polskim rynku wydawniczym. Dotychczas brakowało na nim publikacji, w której w sposób rzetelny, usystematyzowany i dopracowany pod względem metodologicznym przedstawione zostałyby ideologiczne i strukturalne podstawy funkcjonowania Al-Kaidy. Obszerne opracowanie zawiera szczegółowe analizy takich zagadnień, jak między innymi, modus operandi, strategia rekrutacyjna, ideologia oraz geografia terroru. Co niezwykle istotne, prof. Wejkszner nie przedstawia Al-Kaidy jako jednej z wielu organizacji terrorystycznych, lecz raczej jako globalną sieć terrorystyczną. Język oraz struktura publikacji czynią ją przystępną dla szerokiego kręgu odbiorców, nie tylko analityków i badaczy tematyki współczesnego terroryzmu.

Dr hab. Radosław Fiedler, prof. Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu:

Monografia A. Wejksznera jest pierwszym tak wieloaspektowym ujęciem. Czytelnik znajdzie w  niej odpowiedź, w jaki sposób jest zorganizowana i czym w istocie jest globalna sieć Al-Kaidy. Autor ukazuje tę organizację w nowym świetle, nie tylko w formie supersieci o globalnym zasięgu, ale przede wszystkim struktury noszącej znamiona protopaństwa. W pracy w przekonywający sposób udało się udowodnić, że mamy do czynienia z organizacją, która rzeczywiście tworzy złożony system i wcale nie jest w fazie zaniku, a wręcz przeciwnie – stale rozbudowuje swój potencjał i dostosowuje go do zmieniających się okoliczności. Atutem publikacji jest logiczny układ, jak i język, który jest zrozumiały także dla czytelnika, który nie zajmował się prezentowaną problematyką wcześniej. Monografia będzie także niezmiernie ważna dla badaczy i specjalistów, którzy zajmują się dżihadyzmem, jak i szerzej radykalizmem islamskim. Ze względu na styl i dbałość o komunikatywność przekazu może być ważną lekturą dla osób, które chcą zgłębić wiedzę na temat różnych aspektów terroryzmu.