• Autofałszerstwo

Autofałszerstwo

  • Autor: Anna Koziczak
  • Wydawca: Difin
  • ISBN: 978-83-8085-113-9
  • Data wydania: 2020
  • Liczba stron/format: 198/B5
  • Oprawa: miękka

Cena detaliczna

  • 65.00 zł

    58.50 zł

  • Najniższa cena z ostatnich 30 dni: 58.50 zł
  • 10% taniej

  • Darmowa dostawa od 200 zł
  • Wysyłka w ciągu 24h

Dostępność: Duża ilość w magazynie

Książka jest pierwszą publikacją na rynku wydawniczym w całości poświęconą problematyce tzw. autofałszerstwa, czyli modyfikowania własnego podpisu lub pisma, w celu wprowadzenia w błąd odbiorcy co do ich pochodzenia i w efekcie uniknięcia prawnych konsekwencji związanych z podpisaniem dokumentu lub spisaniem jego treści. Działania autofałszerskie same w sobie nie stanowią czynu zabronionego, umożliwiają jednak popełnienie wielu przestępstw albo uniknięcie za nie odpowiedzialności.

Książka adresowana jest do przedstawicieli środowiska naukowego zajmujących się kryminalistyką, ale przede wszystkim do praktyków, w tym do biegłych zajmujących się identyfikacją pisma ręcznego, do przedstawicieli organów zlecających ekspertyzy pismoznawcze w sprawach karnych, cywilnych lub administracyjnych, do adwokatów, pracowników banków, a także do wszelkich innych osób, które na polu zawodowym stykają się z dokumentami zawierającymi pismo ręczne.

Spis treści:

Wprowadzenie

Rozdział 1. Zagadnienia wstępne

1.1. Pojęcie autofałszerstwa
1.1.1. Definicje prezentowane w literaturze
1.1.2. Proponowana konwencja terminologiczna
1.1.2.1. Przedmiot działań autofałszerskich
1.1.2.2. Cel zmian grafizmu
1.1.2.2.1. Maskowanie (depersonalizacja)
1.1.2.2.2. Autofałszerstwo (pseudopersonalizacja)
1.1.2.2.3. Fałszerstwo przez podrobienie (alterpersonalizacja)
1.1.2.3. Techniki zmiany grafizmu
1.1.2.4. Podsumowanie
1.2. Obiekty autofałszerstwa
1.3. Warstwy pisma podlegające autofałszerstwu
1.4. Kwalifikacja prawna autofałszerstwa

Rozdział 2. Autofałszerstwo podpisów

2.1. Analiza literatury
2.2. Badania eksperymentalne
2.2.1. Zasady pobierania próbek
2.2.2. Cechy graficzne poddane analizie
2.2.3. Wyniki badań
2.2.3.1. Autofałszerstwo podpisów czytelnych
2.2.3.1.1. Prawidłowości statystyczne
2.2.3.1.2. Typowe przykłady autofałszerstwa podpisów czytelnych
2.2.3.1.3. Przypadki szczególne
2.2.3.2. Autofałszerstwo podpisów nieczytelnych
2.2.3.2.1. Prawidłowości statystyczne
2.2.3.2.2. Typowe przykłady autofałszerstwa podpisów nieczytelnych
2.2.3.2.3. Przypadki szczególne
2.2.4. Podsumowanie wyników badań eksperymentalnych

Rozdział 3. Autofałszerstwo pisma

3.1. Analiza literatury
3.2. Badania eksperymentalne
3.2.1. Zasady pobierania próbek
3.2.2. Cechy graficzne poddane analizie
3.2.3. Wyniki badań
3.2.3.1. Autofałszerstwo pisma zwykłego
3.2.3.1.1. Prawidłowości statystyczne
3.2.3.1.2. Typowe przykłady autofałszerstwa pisma zwykłego
3.2.3.1.3. Przypadki szczególne
3.2.3.2. Autofałszerstwo pisma na wzór druku
3.2.3.2.1. Prawidłowości statystyczne
3.2.3.2.2. Typowe przykłady autofałszerstwa pisma na wzór druku
3.2.3.2.3. Przypadki szczególne
3.2.4. Podsumowanie wyników badań eksperymentalnych

Rozdział 4. Autofałszerstwo a zmiany grafizmu spowodowane innymi czynnikami

4.1. Autofałszerstwo a podrobienie
4.2. Autofałszerstwo a zmiany grafizmu spowodowane czynnikami naturalnymi

Rozdział 5. Podsumowanie i wnioski końcowe

Definicja autofałszerstwa
Znamiona autofałszerstwa podpisów czytelnych
Znamiona autofałszerstwa podpisów nieczytelnych
Znamiona autofałszerstwa pisma zwykłego
Znamiona autofałszerstwa pisma na wzór druku
Nietypowe przypadki autofaszerstwa
Czynniki utrudniające wykrycie autofałszerstwa
Ryzyko pomyłki co do przyczyn zmian w piśmie
Czynniki umożliwiające wykrycie autofałszerstwa
Wnioski kończące ekspertyzę pismoznawczą

Literatura
Wykaz rycin i tabel

Anna Koziczak

dr hab., prawnik, absolwentka i wieloletni pracownik Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu, obecnie pracownik naukowo-dydaktyczny w Instytucie Prawa i Ekonomii Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, gdzie prowadzi zajęcia dydaktyczne m.in. z kryminalistyki i postępowania karnego. Wieloletni stały biegły sadowy z zakresu badań dokumentów i daktyloskopii, autorka licznych publikacji na ten temat oraz referatów na konferencjach naukowych w kraju i za granicą.

Książki tego autora

Alford E.F. Jr., Disguised Handwriting. A Statistical Survey of How Handwriting Is Most
Frequently Disguised, „Journal of Forensic Sciences” 1970, October.
Bartosiewicz J., Maćkowiak Z., Więzienna szkoła strukturalnej depersonalizacji pisma na
przykładach z praktyki badawczej, „Problemy Kryminalistyki” 1997, nr 217.
Bird C., Found B., Ballantyne K., Rogers D., Forensic handwriting examiners’ opinions on
the process of production of disguised and simulated signatures, „Forensic Science In-
ternational” 2010, nr 195.
Cekow C., Identyfikacja jednostki na podstawie pisma , [w:] Materiały III Wrocławskiego
Sympozjum Badań Pisma Ręcznego, red. Z. Kegel, Wrocław 1992.
Cierlica E., Uprowadzenie dr Kamińskiej, [w:] Z maską i bez maski, Warszawa 1977.
Czeczot Z., Badania identyfikacyjne pisma ręcznego , Warszawa 1971.
Czeczot Z., „Fałszerstwo” własnego podpisu w świetle badań eksperymentalnych i analizy
przypadków z praktyki sądowej, [w:] Materiały III Wrocławskiego Sympozjum Badań
Pisma Ręcznego, red. Z. Kegel, Wrocław 1992.
Ellen D., The Scientific Examination of Documents , London 1997.
Feluś A., Odchylenia materialne w piśmie osobniczym, Katowice 1979.
Gajdowski J., Występowanie indywidualnych cech graficznych wprzypadku tzw. „autofałszer-
stwa” (maskowanie pisma ręcznego), [w:] Materiały I Wrocławskiego Sympozjum Badań
Pisma Ręcznego, 21–23 września 1983, Wrocław 1986.
Goc M., Współczesny model ekspertyzy pismoznawczej. Wykorzystanie nowych metod i technik
badawczych, Warszawa–Szczecin 2015.
Harris J.J., Disguised Handwriting, „The Journal of Criminal Law, Criminology and Police
Science” 1952–1953, t. 43.
Harrison W.R., Suspect Documents. Their Scientific Examination , Chicago 1981 (reprint
z 1958).
Hołyst B., Kryminalistyka, Warszawa 2018.
Huber R., Headrick A.M., Handwriting Identification: Facts and Fundamentals, New York
1999.Literatura 190
Kelly J.S., Lindblom B.S., Scientific Examination of Questioned Documents, Boca Raton–
London–New York 2006.
Koppenhaver K.M., Attorney’s Guide to Document Examination, Westport–London 2002.
Koppenhaver K.M., Forensic Document Examination, Totowa, New Jersey 2007.
Konieczny J., Identyfikacja kryminalistyczna , Warszawa 2017.
Koziczak A., Cechy językowe podpisów, [w:] Kryminalistyka i nauki penalne wobec prze-
stępczości. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Mirosławowi Owocowi, red.
H. Kołecki, Poznań 2008.
Koziczak A., Istota autofałszerstwa, [w:] Współczesne problemy dowodu z dokumentu, Ma-
teriały IX Wrocławskiego Sympozjum Badań Pisma. Wrocław 14–16 czerwca 2000, red.
Z. Kegel, Wrocław 2001.
Koziczak A., Metody pomiarowe w badaniach pismoznawczych, Kraków 1997.
Koziczak A., Significance of Uninfluenced Control Material in Examination of Signatures , [w:]
Document. Various specifications, red. Z. Kegel, t. 8, Wrocław 2004..
Koziczak A., Zmiany autofałszerskie w podpisach czytelnych, [w:] Kryminalistyczna eksper-
tyza pismoznawcza a grafologia. Materiały X Wrocławskiego Sympozjum Badań Pisma.
Wrocław 19–21 czerwca 2002 r., red. Z. Kegel, Wrocław 2003.
Koziczak A., Znamiona autofałszerstwa podpisów nieczytelnych, [w:] Logiczne podstawy
opiniowania ekspertyz dokumentów a praktyka. Materiały XI Wrocławskiego Sympo-
zjum Badań Pisma Ręcznego, Wrocław 16–18.06.2004 r., red. Z. Kegel, Wrocław 2006.
Levinson J., Questioned Documents. A Lawyer’s Handbook, San Diego 2001.
Lewicki A., Autofałszerstwo. Możliwość identyfikacji i jej ograniczenia , [w:] Wybrane aspekty
kryminalistycznych badań paraf, podpisów i znaków diakrytycznych, Warszawa 1996.
Matuszewski S., Wnioskowanie o niejednorodności próbek pisma, [w:] Rozprawy z Jałowcowej
Góry. Materiały III Zjazdu Katedr Kryminalistyki, red. J. Wójcikiewicz, Wyd. Instytutu
Ekspertyz Sądowych, Kraków 2004.
Malewski H., Żalkauskiene A., Umyślna falsyfikacja własnego podpisu w celu zakwestiono -
wania jego autentyczności, [w:] Problemy dowodu zdokumentu. Materiały VIII Wro-
cławskiego Sympozjum Badań Pisma, 17–19 czerwca 1998, Wrocław 1999.
Mathyer J., The Expert Examination of Signatures, „Journal of Criminal Law and Crimino-
logy” 1961, t. 52.
Michel L., Die Verstellung der eigenenUnterschrift (I), „Archiv für Kriminologie” 1974,
t. 154, z. 1–2.
Michel L., Die Verstellung der eigenenUnterschrift (II), „Archiv für Kriminologie”1974,
t. 154, z. 3–4.
Morris R., Forensic Handwriting Identification , San Diego–London 2000.
Moszczyński J., Nadindywidualność pisma ręcznego, [w:] Zagadnienia dowodu z ekspertyzy
dokumentów, red. R. Cieśla, Wrocław 2017.
Moszczyński J., Subiektywizm w badaniach kryminalistycznych, Olsztyn 2011.Osborn A., Questioned Documents, Rochester N.Y, 1910.
Owoc M., Zbieżność, sprzeczność i przeciwieństwo cech w badaniach krótkich tekstów, [w:]
M. Owoc, Zbieżność, sprzeczność i przeciwieństwo cech w badaniach krótkich tekstów,
[w:] Materiały III Wrocławskiego Sympozjum Pisma Ręcznego, red. Z. Kegel, Wrocław
1992, [przedruk w:] Problematyka dowodu z ekspertyzy dokumentów, red. Z. Kegel,
t. 1, Wrocław 2002.
Pfanne H., Handschriftenverstellung , Bonn 1971.
Sacks M.J., Koehler J.J., The Coming Paradigm Shift in Forensic Identification Science , „Science”
2005, t. 309, 5 August.
Słownik terminów pismoznawczych, http://prawouam-stp.home.amu.edu.pl.
Tomilin W.W., Osnowy sudiebno-medicinskoj ekspertizy pisma, Moskwa 1974.
Webb F.E., The Question of Disguise in Handwriting , „Journal of Forensic Science” 1978,
t. 23, nr 1.
Widła T., Przypadkowe podobieństwa grafizmów , [w:] Materiały VII Wrocławskiego Sympo-
zjum Badań Pisma. 12–14 czerwca 1996, red. Z. Kegel, Wrocław 1997.
Wójcikiewicz J., Ślepy biegły – lepszy biegły? Pięć sposobów na udaną opinię, [w:] Oblicza
współczesnej kryminalistyki, Księga jubileuszowa Profesora Huberta Kołeckiego, War-
szawa 2013.
https://www.kssip.gov.pl/aplikacje/programy-aplikacji/aplikacja-sedziowska.

Napisz opinię

Uwaga: HTML nie jest przetłumaczalny!
    Zły           Dobry

Najczęściej kupowane